از جنگ
از جدایی و نفرت
دِلـَــم گرفت ...

دلتنگ بازوان توام
صلحِ تن به تن... !

از جنگ
از جدایی و نفرت
دِلـَــم گرفت ...

دلتنگ بازوان توام
صلحِ تن به تن... !

تو را به ترانه‌ها بخشیدم
به صدای موسیقی
به سکوت شکوفه‌ها
که به میوه بدل می‌شوند
و از دستم می‌چینند

تو را به ترانه‌ها بخشیدم
با من نمان
عمر هیچ درختی ابدی نیست
باید به جدایی از زندگی عادت کرد…

شمس لنگرودی

سخت نگاهم کن
صدا‌های پشت سرت را بیخیال شو
دیروز‌ها در تعقیب فردایمان میدوند
هیسس!
دستت را بسپار به انگشتانم
انگشت‌هایت را بین‌شان قفل کن و با دست دیگر شال‌ات را بچسب!
سمند سبزی آنطرف خیابان به ما خیره مانده است
اینبار به پرواز نمیرسیم
سخت نگاهم کن..
نیازی به بررسی ساعت نیست.. پدران و مادرانمان سالهاست که مرده‌اند
کسی نگران ما نیست جز خودمان
به بوق‌های تاکسی‌های خطی توجهی نکن، تا خانه تنها چند سال فاصله بیشتر نیست
رژ لبت را که زدی مرا ببوس تا ردِ یک عمر سیگار را از لبانم محو کنی
سخت نگاهم کن..
دست‌های عرق کرده‌ام را به حساب استرس نگاهداشتنت بگذار
هوا، هوای "مهم نیست‌"های آن‌سوی خط است
هوای "امیدوارم خوشبخت شوی بعد من"های همراه با لبخند
بیا تا برای مقصدمان راهی به جز جدایی پیدا کنیم
بیا کمی اینطرف تر تا درون سایه‌ی درخت منتظر مترو بایستیم
مردد نباش دستت را بده.. آن خط زرد را میبینی؟
آن را که رد کنیم همه چیز تمام میشود
قطار در حال آمدن‌ست بجنب!
..
سخت نگاهم کن..
هی مواظب باش.. نزدیک بود زیر قطار بروی.. حواست کجاست؟ بجنب باید ایستگاه بعدی مستقیم به سمت فرودگاه بروی
آب دهانت را قورت بده و نفس عمیقی بکش و چشم هایت را ببند
نگران نباش برو
من..
سخت نگاهت میکنم

حواسمان باشد…

ﺑﺎ "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود ﻣﺴﺨﺮﻩ ﮐﺮﺩ!
ﺑﺎ "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود ﺭﻭﺣﯿﻪ ﺩﺍﺩ!
ﺑﺎ "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود ﺍﯾﺮﺍﺩ ﮔﺮﻓﺖ!
با "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩ!
با "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود "ﺩﻝ" ﺷﮑﺴﺖ!
با "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود ﺩﻟﺪﺍﺭﯼ ﺩﺍﺩ!
با "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود ﺁﺑﺮﻭ ﺑُﺮﺩ!
ﺑﺎ "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود ﺁﺑﺮﻭ ﺧﺮﯾﺪ!
ﺑﺎ "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود "جدایی" انداخت!
ﺑﺎ "ﺯباﻥ" ﻣﯿﺸود "آشتی" داد!
با "زبان" میشود آتش زد!
با "زبان" میشود آتش فتنه را خاموش کرد!...

"پس حواسمان به زبانمان باشد..."

١- اگه میخوای راحت باشی ، کمتر بدون ؛
و اگه میخوای خوشبخت باشی ، بیشتر بخون.

٢- تا پایان کار، از موفقیت در آن ، با کسی صحبت نکن.

٣- قبل از عاشق شدن ،
ابتدا فکر کن ، که آیا طاقت دوری ، جدایی و سختى رو دارى يا نه؟

٤- برای حضور در جلسات ، حتی یک دقيقه هم تأخير نكن.
٥- "سکوت" تنها پاسخی است که اصلا ضرر ندارد.

٦- نصیحت کردن ، فقط زمانی اثر دارد که 2 نفر باشید.( در بين جمع كسى را نصيحت نكن )

٧- در مورد همسر کسی اظهار نظر نکن ،
نه مثبت نه منفی.

٨- نوشیدنی های داخل لیوان و یا فنجان را تا آخر ننوش.

٩- در اختلاف خانوادگی حتی اگر حق با تو است ، شجاع باش و تو از همسرت عذر خواهی کن.

١٠- برای کودکان اسباب بازی های جنگی هدیه نبر.

١١- نه آنقدر کم بخور که ضعیف شوی ،
و نه آنقدر زیاد بخور که مریض شوی.

١٢- بدترین شکل دل تنگی آن است ،
که در میان جمع باشی و تنها باشی.

١٣- شخص محترمی باش ،
و بدون اطلاع به خانه و محل کار کسی نرو.

١٤- هوشیار باش،
استفاده از مشروبات و نوشیدنی الکلی تو را گرفتار خواهد کرد.

١٥- وجدانت را گول نزن،
چون درستی و نادرستی کارت را به تو اعلام می کند.

١٦- موقع عطسه کردن ، حتما از دیگران فاصله بگیر و از دستمال استفاده کن.
ولی با تمام وجود عطسه کن.

١٧- عاشق همسرت باش تا بهشت را ببینی.
١٨- کثیف نکن، اگر حوصله تمیز کردن نداری.

١٩- بخشیدن خطای دیگران بسیار قشنگ است، تجربه کردنش را به تو پیشنهاد می کنم.

٢٠- همه جا از همسرت تعریف و تمجید کن، حتی در جهنم.

٢١- با کارمندانت مهربان، ولی قاطع باش.

٢٢- غرور کسی رو نشکن،
چون مثل شیشه ی شکسته برای تو، خطر آفرین است.
٢٣- عمل خلاف را، نه تجربه کن، نه تکرار.

٢٤- در جايى كه اشتباهى ازت سر زد ، با شجاعت اقرار کن که اشتباه کردی.
٢٥- هنر نواختن را یاد بگیر،
نواختن موسیقی در هیچ کشوری گدایی نیست.

٢٦- هنگام صحبت کردن با دیگران ،
به چشم آنها نگاه کن تا پیام و کلام تو را درک کنند.
٢٧- با دندان، میخ نکش.


٢٨- کسی را که به تو امیدوار است ،
نا امید نکن.
٢٩- برای کسی که دوستش داری ،
در روز تولدش پیام تبریک ارسال کن.

٣٠- اولین خیّر باش.
٣١- با داشتن همسری خوب و خوش اخلاق، همه کس و همه چیز را یکجا داری.

٣٢- در دفتر و منزل، گل های زیبا داشته باش.
٣٣- حسابداری و روشهای آنرا یاد بگیر.

٣٤- تزریق سرم وآمپول را یاد بگیر.
٣٥- وارد سیاست نشو.

٣٦- به سفر و همسفر فکر کن.
٣٧- تا ندانی ، نمی توانی ؛
پس بدان ، تا بتوانی.


چکیده ای از کتاب
این کارو نکن، این کارو بکن _ احمد فارسی

شب اول جدایی خیلی سخته....
خاطره ها از هر طرف بهت فشار میارن....
حرف ها....
قول و قرارها....
اما بالاخره با تمام اشک ها میگذره....
از فرداش باورت میشه کم کم و یاد میگیری که دلتنگ نباشی....
استخونهای شکسته احساست رو جمع میکنی و جملات اخر رو هی با خودت مرور میکنی....
تا بفهمی خیلی وقت بوده که تاریخ مصرفت تموم شده بوده و خودت داشتی الکی هی کشش میدادی....
میشی یه اشنای دور مثل همه....

در این دنیا از سه اهنگ
میترسم :
صدای کودکی از بی مادری
صدای عاشقی از جدایی
صدای مجرمی از بی گناهی

چه فرقی می کند
چه کسی بحث را شروع کرد
که دعوا را ادامه داد
رویش را برگرداند
کلافه از جایش برخواست
یا بی هیچ حرفی گوشی را گذاشت
نگذارید قهرهایتان طولانی شود
نگذارید بغض ها طوفان شود
نگذارید دل تان احساسِ سنگینی کند
هرچقدر هم که صدایتان بالا رفت
اخمتان در هم شد .
با حرفی
آغوشی
نگاهی
یک نقطه ی پایان بگذارید
ادامه دادن یعنی
غرور
و غرور تمرینِ جدایی می آورد
به هیچ کجایِ این دنیا بر نمی خورد
اگر از - من - پایین بیاییم گاهی
و
- ما - را ببینیم
این - ما - یِ سراسر عشق
این - ما - یِ بی مرز
اگر
یک
- ما - دارید
حواستان را شش دنگ که هیچ
همه ی دنگ هایِ دنیا را
بسپارید
یک بوسه ی محکم
از اخم هایِ در هم رفته ی مردانه
یک آغوشِ محکم
از کلافگی هایِ زنانه
کِیف دارد
باور کنید
.



می دونی آخر هر عشق ته تهش چیه؟ یا مرگه یا جدایی یا عادت یه وقتایی هم نفرت.
خیلی وقتا اونا که عشقشون با مرگ تموم میشه خوشبختن؛
اونا که عشقشون با جدایی تموم بشه غمگینن؛
اونا که به عادت برسن محتاجن، معتادن؛
اونایی هم که عشقشون به نفرت برسه، بدبختن. از هر بیچاره یی بیچاره ترن.
تا حالا فکرشو کردی قراره ما به کدومشون برسیم؟...!