این جمله زیادی قشنگه ، میگه :

همیشه امیدی هست ، به نام خدا...
• |.|

ی جمله دیدم که شنیدنش خیلی
دردناکه میگه که:
همون کسی که بیشتر از همه
دوستش داری، اخرش بهت یاد میده،
دیگه هیچ وقت کسی رو اینجوری
دوست نداشته باشی...!
• |.|

هر وقت فکر می‌کنم که اگه هر جای دیگه‌ای به جز ایران به دنیا می‌اومدم چقدر همه چیز متفاوت می‌بود، دلم می‌خواد کل سال‌های زندگی‌ام رو گریه کنم. تکرار جمله‌ی معروف خسرو شکیبایی غمم رو زیادتر می‌کنه «و دیگر جوان نمی‌شوم.»

بهترین جمله ایی که خوندم ، میگه:

من رها در تنهایی خویشم ،
مرا از چه میترسانی!
• |.|

ولی این جمله عجیب غم داره ، میگه:

دَر فَریب آرزو ها ، عجب عمر ما گُذشت:)
• |.|

بهترین جمله ایی که خوندم ، میگه:

در گُریستن رستگآری نیست!
بمان و از خودت چیزی بساز که نَشکند...
• |.|

رنج هم میتونه ضعیف ترت کنه و هم قوی ترت! ولی این انتخابش با خود آدماست!
زمانی که در برابر رنجت تسلیم بشی و بذاری تمام وجودت و در بر بگیره اونجا رنج تورو ضعیف تر و آسیب پذیرترت میکنه! ولی اونجایی که بفهمی این رنجت چه پیامی داره بهت میرسونه و درسی که داره بهت میده رو بفهمی، اونجاست که باعث تغییر و رشدت میشه!! و تغییر از طریق رنج همون جمله ایه که میگه آنچه را تو نکشد قوی ترت میکند!
ولی اگر تسلیمش بشی و درسی که داره بهت میده رو نادیده بگیری، ضعیف ترت میکند!

من عاشق این جمله ام ، میگه:

بهانه ها دروغ اند ، هرکه بخواهد میتواند!
• |.|

‏یه جمله انگلیسی خوندم یجا، نوشته بود: «شما یا برا ازدواج وارد رابطه میشین یا شکسته شدن قلبتون» چقد دارک و درست بود…
‏رابطه بی سر و ته میشه همین؛ با کلی خاطره و عشق یهو تنها میشی، تو میمونی با کلی غم و غصه.

وصف حال من این جمله ‌ست ، میگه:

وصله نمیشود دگر این دو هزار و یک تَرَک!
• |.|