‏جمله‌ی "وای چقدر ساده و احمق بودم" قابلیت اینو داره که هرسال به خود پارسالت بگی
‌

اگه به کسی خوبی کردیو قدرشو
ندونست اشکالی نداره، امروز یه
جمله‌ی خوندم که عجیب به دلم
نشست، میگفت:
"خوبی ‌های ما را فقط کسانی
می‌بینند که خودشان خوب‌اند.
می‌دانی چرا؟
چون آدمیزاد هرچه در ذات خودش
باشد در دیگران زودتر پیدا می‌کند."

قشنگ تصویر این جمله‌س که میگه:
با بوسه میخم کن بیخ این دیوار که سفرناکم 🤍

♡

صدایم زد...
برگشتم...
بعد بدون مقدمه گفت:
"منو بخواه..."
این اولین باری بود که جمله‌ای دستوری، هیچ ترسی نداشت و بلعکس،
برایم گوارا بود...
می توانستم برای این درخواستش بمیرم...

#حمید_جدیدی

هر وقت فکر می‌کنم که اگه هر جای دیگه‌ای به جز ایران به دنیا می‌اومدم چقدر همه چیز متفاوت می‌بود، دلم می‌خواد کل سال‌های زندگی‌ام رو گریه کنم. تکرار جمله‌ی معروف خسرو شکیبایی غمم رو زیادتر می‌کنه «و دیگر جوان نمی‌شوم.»

" دوستت دارم" غیرتکراری‌ترین جمله‌ی تکراری‌‌ای که می‌تونید به آدم موردعلاقه‌تون بگید.

سیمین بهبهانی یه جمله‌ای داره که خوندنش تلنگره اونجا که میگه:
مبادا زندگی را دست نخورده برایِ مرگ بگذاری

بودن‌ های نصفه و نیمه آدم‌ ها به هیچ دردتان
نمی‌ خورد!
خودتان را گرفتار همچین افرادی نکنید !
همانها که نه می‌ شود گفت دارینشان و نه می‌ شود گفت ندارینشان!
همان‌ها که تنها شما را از کسانی که واقعا دوستتان دارند دور می‌ کنند!
و در آخر با یک جمله‌ ی "لیاقت تو بهتر از من است" رهایتان می‌ کنند و خطایشان را توجیه!
و شما می‌ مانید و آدم‌ هایی که به خاطر وجود آنها درکنارتان و دوست داشتنشان،
از خود رهانده‌ اید و جز تنهایی راهی برای خود نگذاشته‌ اید!
• |.|

باگ ارتباط‌های مجازی همین بس که تا یک جایی می‌رسه به نقطه اوج دوستی، رفاقت یا هرچی و از اون به بعد فاصله فاصله فاصله و بی‌خبری تا نقطه‌ای که در تعریف ارتباط‌تون همون جمله‌ی '' آره همو می‌شناسیم '' بسنده می‌کنی.

داشتم یه پادکست گوش می‌دادم
راجع به ترمیم خودمون بعد از
تموم شدن یه رابطه‌ی عاطفی،
این جمله‌اش خیلی منو نجات داد،

می‌گفت:
«وقتی حست رو به کسی از دست می‌دی
تازه می‌فهمی هیچ فرقی با بقیه نداشت،
این حس تو بوده که باعث می‌شده
خاص به نظر بیاد...!»