اگه کسی واقعا دوست داشته باشه
گوشه و کنار زندگیش قایمت نمی‌کنه.
بقول جناب قاآنی :

"عاشق آن نیست که هرلحظه زند لاف محبت
مرد آن‌ست که لب بندد و بازو بگشاید..."

‏حق با شما بود جناب عطار:

اگر گرد کسی بسیار گردی
اگر چه بس عزیزی خوار گردی

یه سری سوالایی توی زندگی آدم هستن که هیچ جوابی ندارن، ولی همه‌ی زندگی آدم رو هم شامل میشن، مثلا اونجا که جناب سعدی میگه: "من چرا دل به تو دادم؟ که دلم می‌شکنی"، از قرن ششم تا حالا همینجوری بی‌جواب مونده و تا همیشه هم بی‌جواب میمونه

•
همین که جناب سعدی میگه:
بنگر و بشنو
بگذر و بهْ شو

♡

اونجا که جناب سعدی میگه :
که گرچه رنج به جان می‌رسد امید دواست .
تو دقیقاً همون امید منی واسه زندگی..️

تیر خلاص رو هم جناب صائب تبریزی به بهترین نحو ممکن در مورد شروع عاشقی زده، مخصوصا اونجایی که میگه:

گل چو خندید
محال است دگر غنچه شود
سر چو آشفته شد از عشق،
بسامان نشود...

اونجا که جناب داریوش میخونن:

تو برام خورشید بودی تویِ این دنیای سرد.️

اصلا همون که جناب سعدی میگه:
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد 🤍

♡

چه دلبرانه ابراز عشق میکند جناب مولانا
جایی که میفرماید:

نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست
گوش کن نبض دلم
زمزمه ش با تو یکیست...🤍.

وقتی با کسی گفتگو میکنید دقت کنید ببینید درمورد دیگران چطوری صحبت میکنه، بدونید که دقیقا درمورد شمام پیش بقیه همینطوری صحبت میکنه .. :)

در واقع شکل قشنگ‌ترش همون شعر معروف جناب سعدی هست که میگه ;
هرکه عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد