‏اکثر آدما یک ظرفیت و جنبه مشخصی دارن که اگر بیشتر از اون بهشون بها داده بشه ممکنه خودشونو گم کنن و فکر کنن خبریه!، به همین خاطر نباید هرکسی رو اشباع کرد چون ممکنه در مورد جایگاه خودش دچار توهم بشه.

ولی روزای سختم که تموم شد
میزنم رو شونه‌ [روزگار] و میگم:
جنبه رو حال کردی!؟

این زندگی کُلِش چرخ و فلکه
بالا جنبه داشته باش
پایین صبر...

جنبه ی نگاه خدا به زندگیتون رو
داشته باشید 🤍

You deserve a calm love with somebody who's good for your mental health and nervous system. Somebody who brings out your soft side, not your survival side.

شما سزاوار عشقی آرام با کسی هستید که برای سلامت روان و سیستم عصبی شما مفید است.
کسی که جنبه لطیف شما را نشان می دهد، نه جنبه بقای شما را.

بحث بی جنبه بودن یا زود رنج بودن نیست، فقط هر آدمی رو یه سری چیزا خیلی حساسه، از یه سری کارا بدش میاد، شاید یکی دو بار ببینه و به روی خودشم نیاره؛ ولی کسایی که برات مهمن بحثشون از بقیه جداست، آدم از یه سری از آدمای زندگیش انتظار نداره، نمیتونه اون حرفارو از کسایی که با تیکه تیکه ی وجودش دوسشون داره هضم کنه، بحث بحثه انتظاره، وگرنه اگه یه غریبه اون حرفا رو بزنه یا اونطوری که دوست نداری رفتار کنه که مهم نیست، آدم از کسایی که دوسشون داره ناراحت میشه.

احترام وقتی احترام میاره
که طرف جنبه شو داشته باشه وگرنه توقع میاره.

جنبه‌ی پیشرفت و داشتن از خود پیشرفت
مهمتره وگرنه کلا به دوران نرسیده،
بهتر از تازه به دوران رسیده بودنه.

هیچکس جنبه ۱۰/۱۰ اهمیت داشتن رو نداره

وقتی یک رابطه‌ای تموم می‌شه، می‌ری از عقب، بالا، از جهات مختلف بهش نگاه می‌کنی که ببینی چی از دست دادی. ولی خدایا، اون لحظه چه‌قد دردناکه که می‌بینی اون آدم هرگز در زندگیت حضور فعال نداشته.
همه‌ش یک توهم بوده. یک توهم از حضورش.
بعد می‌بینی نه، تو چیزی از دست ندادی.
هیچ‌ خلأیی تو زندگیت به واسطه‌ی نبودنش به وجود نیومده
و من اینو دارم این روزا تجربه می‌کنم. کاش لاقل چیزی برام در انتهاش وجود داشت.
کاش می‌تونستم بگم خللی تو زندگیم به واسطه‌ی نبودن اون آدم به وجود اومده.
ولی انگار که هیچی به هیچی.
حضور یک‌طرفه بوده.
حضور همیشه از جنبه‌ی تو بوده فقط.