بزرگ‌ترین درسی که آموختم اینه که خودمو به چیزی اجبار نکنم، چه مکالمات، دوستی‌ها، روابط، توجه یا حتی عشق...
من متوجه شدم که هر چیزی که اجباری باشه ارزش جنگیدن رو نداره.
بنابراین دیگه به زور خودمو محدود به چرندیات نمی کنم و این چیزیه که باید باشه..

بعدا؟ کدوم بعدا؟ من تا بعدا صدبار باهات توی ذهنم جنگیدم، صدبار از چشم بیشتر افتادی و صدبار پروندتو بستم برای خودم.

تو تنها کسی بودی تو زندگیم: که واقعی دوسم داشتی، که به خاطرم با همه جنگیدی، که بهم قشنگترین حسارو دادی، که هر وقت دلم گرفت بغلم کردی، که هر موقع دپرس بودم حالمو خوب میکنی.. تو بهترین چیزی هستی که به من مربوط میشی..

هیچ‌گاه به فکرِ خودش نبود، حتی در لحظاتی که داشت می‌جنگید...

𝓕𝓲𝓰𝓱𝓽, 𝓫𝓮𝓬𝓪𝓾𝓼𝓮 𝔂𝓸𝓾𝓻 𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓲𝓼 𝓷𝓸𝓽𝓱𝓲𝓷𝓰
𝓫𝓾𝓽 𝓯𝓲𝓰𝓱𝓽𝓲𝓷𝓰 𝓪𝓷𝓭 𝓪𝓬𝓱𝓲𝓮𝓿𝓲𝓷𝓰 𝔂𝓸𝓾𝓻 𝓭𝓻𝓮𝓪𝓶𝓼‌‌

بجنگ که زندگی تو چیزی جز جنگیدن
و رسیدن به آرزوهات نیست‌‌...

𝓕𝓲𝓰𝓱𝓽𝓲𝓷𝓰 𝓯𝓸𝓻 𝔀𝓱𝓪𝓽 𝔂𝓸𝓾 𝓭𝓸𝓷'𝓽
𝓱𝓪𝓿𝓮 𝓶𝓪𝓴𝓮𝓼 𝔂𝓸𝓾 𝓫𝓲𝓰!

‏جنگیدن واسه چیزایی که نداری
بزرگت میکنه!

گفت «جنگیدن برا کسی که دوست داره عالیه ولی جنگیدن برای اینکه کسی دوستت داشته باشه تلف کرد وقته»!

و در نهایت چیزی که ی عمر براش جنگیدی
رو خودت رها میکنی.

‏‌نمیدونم کی لازم داره این رو بشنوه:
تنها چیزی که نباید واسه‌اش جنگید، خواسته شدنه. اگه این یکی از جنگهای روزانه توئه، حاصلش فقط فرسودگیه.
‌

با خود می‌جنگید و از خود شکست می‌خورد و بر جسد خود می‌گریست. جنگ‌های او درونش بود و دیگر توانی برای جدال با جهان برایش باقی نمی‌گذاشت.