✿ کپشن خاص ✿

پُریم،
از سوال هایی که یک نفر
جوابی برایشان داشت و بی جوابمان گذاشت،
از رفتن هایی که هر چه کردیم
به هر دری زدیم
نشد که فراموشش کنیم،
از آن هایی که آمدند،
ماندند،
و سالها طول کشید تا بفهمند
آدمِ قصه شان نبودیم؛
پریم
از شب هایی که برای صبح شدنشان جان کندیم،
از کوچه و خیابان هایی که طاقتِ
دیدنشان را سالهاست نداریم،
ما پر از ترسیم،
پر از دلهره ی اینکه مبادا
جوهرِ احساسمان را با آدم های اشتباه تمام کنیم
و نمانَد برایمان دوست داشتنی،
نمانَد احساسی!

محمد ارجمند