•
ما همون جوونه‌های کوچکی هستیم که برای سبز شدن به هر دری می‌زنن ..

♡

•
بهار نقطه ایه که تضاد رو بوجود میاره
قشنگیش به همین مرده بودن و دوباره زنده شدنه
توام مثل بهار باش
از دل تاریکی جوونه بزن و سبز شو ..

♡

•
تو حتی با همین جنگیدن‌ها و نرسیدنات
با همین کم و کاستی‌ها
با همین نشدن‌ها و خستگیات
حتی با همین شکست‌ها و زمین‌خوردنات
با همین زخم‌های رو تنت
عزیزی،ارزشمندی،زیبایی
من بهت افتخار میکنم
و میدونم رفیق
میدونم جوونه میزنی و سبز میشی
قوی بمون :)🪴.

♡

تجربش کردی؟ :)
بنظرم‌قشنگ‌ترین‌تجربه از عشق
معشوقِ یک‌هنرمند بودنه.
از بین‌کلماتش از بین طرحاش
از لنز دوربینش، از قافیه ی شعراش
جوونه میزنی بیرون،به همین قشنگی :)🫰🏻


. .

ولی زن واقعا عجیبه. با لباس خودش قشنگه، با لباسای تو قشنگه، رنج میکشه قشنگه، رنجت میده قشنگه، غمگینه قشنگه، خوشحاله قشنگه، جوونه قشنگه، پیر میشه قشنگه.
‏حتی وقتی عذابت میده هم قشنگه.

- حمید سلیمی

دیگه هیچ‌وقت اون منِ قبلی نمیشم.
به جاش یه آدم قوی‌تر، با برنامه‌تر، صبورتر، با اراده‌تر و باحوصله‌تر میشم.
به هر خواسته‌ای که حسرتش ته دلم مونده می‌رسم.
اون «منِ» بی اعتماد به نفس دیگه وجود نداره؛ دوباره جوونه میزنم، رشد میکنم و ورژن قبلی من دیگه وجود نداره!

‹داشتن تو قشنگ‌ترین حسیِ که تونستم تجربه کنم،
بودنت کنار من اینجوریه که
تو وجودم کلی گل جوونه زده.
وقتی باتوام انگار که دیگه
تاریکی شب ناراحتم نمیکنه، عصبی نیستم،
ناامید نیستم، از هیچی نمیترسم،
غروب جمعه دلگیر نیست،
کسی نمیتونه زمینم بزنه، بی حوصله نیستم،
آسمون آبی‌تره، نور خورشید قشنگ‌تره،
بوی نم بارون لذت بخشه،
با تو همه چی قشنگ‌ترین ورژن خودشو داره.🫶.️›

باید خیلی قوی باشیم
هنوز خیلی کار ها مونده که نکردیم!
خیلی ذوق ها مونده که نداشتیم!
خیلی قهقهه ها مونده که نزدیم!
باید خیلی امید داشته باشیم به اینکه به زودی خزون زندگی تموم میشه...
و تو بهار باز جوونه میزنیم،
رشد می کنیم!♡

تو حتی با همین جنگیدن‌ها و نرسیدنات،
با همین کم و کاستی‌ها،
با همین نشدن‌ها و خستگیات،
حتی با همین شکست‌ها و زمین‌خوردنات،
با همین زخم‌های رو تنت
عزیزی، ارزشمندی ، زیبایی!
من بهت افتخار میکنم
و میدونم رفیق
میدونم جوونه میزنی و
میوه میدی.


. .

زندگی شاید اونقدرا که تو فکرشو می‌کنی سخت نباشه؛
بیشتر شکل یه جوونه‌ی سبز کوچیکه، اون وقتی که می‌خواد از سیاهی خاک به نور برسه. .


. .