ولی ما واسه اینهمه غمگین بودن
‏خیلی جوونیم ...
• |.|

بچگی نکرده بزرگ شدیم،
جوونی نکرده داریم پیر می‌شیم.

نسل ما هیچوقت پیر نمیشه،
همه ما تو جوونی مُردیم..!
• |.|

آدمیزاد به گذشته‌ش پیوند خورده. همیشه دلش می‌خواد رفته‌ها رو برگردونه. به آدمایی که باهاش سرد شدن نگاه می‌کنه و حسرت اون صمیمیت از دست رفته رو می‌خوره. به خونه‌ی کودکیش میره و دلش فراغ بچگیش رو می‌خواد. ذهنش دنبال سال‌های جوونی و فرصت‌های از دست رفته‌ست. اشتباهات کرده و نکرده‌ش. جسم آدمیزاد میره به آینده اما ذهنش راه گذشته رو در پیش می‌گیره. در نهایت هیچ کدوم به جایی نمی‌رسن. من فهمیدم زندگی وقتی تیکِ «انجام شد» می‌خوره که ذهن و جسمت هر دو به یک سمت حرکت کنن.

از بالا رفتن سنم ناراحت نیستم؛ اینکه هیچی از جوونیم نفهمیدم و کارای هیجان انگیز و جذاب انجام ندادم، غمگینم میکنه.

𝒀𝒐𝒖 𝒂𝒓𝒆 𝒕𝒐𝒐 𝒚𝒐𝒖𝒏𝒈 𝒕𝒐 𝒍𝒆𝒕 𝒕𝒉𝒆 𝒘𝒐𝒓𝒍𝒅 𝒃𝒓𝒆𝒂𝒌 𝒚𝒐𝒖

تو هنوز خیلی‌جوونی که اجازه بدی دنیا تو رو بشکنه :)

♡

این خاورمیانه‌ای بودن، شده یه ارّه تو باسن جوونی ما.

‏در کنار گذاشتن آدم‌های سمی شجاع باشید و بدونید این احساس جوونی و انرژی و وقتتون با ارزش‌ترین ثروتی هست که دارید.
شما مسئول رفتارهای بد و توقعات نابجای کسی نیستید
زمان میگذره و شما بزرگتر میشید و جا رو برای انسان‌های بهتری باز میکنید و حتی اسمی هم از اون‌ها به یادتون نمی‌مونه.

•
این حجم از خستگی و درماندگی توی اوج جوونی طبیعیه؟
- غمت نباشه هنوز کلی از زندگیت مونده.
بقیه اینجوری میگن اما من حس می‌کنم کلی از زندگیم رو پشت سر گذاشتم :).

♡

فکت:
ولی اگه یه نفر تو پنجاه سالگی ازم بپرسه سال‌های جوونی خودتو چطوری گذروندی به احتمال زیاد بغض میکنم.