هر کسی می‌تواند با رنج‌های دیگری هم‌دردی کند. اما خوشنود شدن از موفقیت‌های دیگری، سرشت بسیار پاکی می‌خواهد ...

می‌گفت:
خدا فراموشی را آفرید تا رنج‌ها خاطره نشوند

عاشق وقت‌هایی هستم که بقیه با مسیج‌های بلندبالا و جزئیات جوابم رو میدن و مکالمه‌مون رو جذاب نگه میدارن. اینطوری که: “آره!!! همه‌چیز رو بهم بگو!! من دارم گوش میدم!!”

فرصتِ
دوباره
گاهی
وقتا
بی‌حرمتی
به
تموم
رنج‌هاییه
که
کشیدی.!!
• |.|

مثل نزار قبانی عاشق باشید که به معشوقش میگه:

‏آنقدر دوستت دارم
که خودم هم نمی‌دانم چقدر دوستت دارم
هربار که می‌پرسی چقدر؟
با خودم فکر می‌کنم دریا چطور حساب موج‌هایش را نگه دارد

اما او از اندوه و رنج‌هایم چیزی نپرسید، چون می‌دانست که خودش بخشی از آن‌هاست و تاب شنیدن این واقعیت را نداشت.

این زیباترین جمله ایی بود که خوندم ، میگه:

آنچه برای من رَنج است، فقط برای
من رَنج است، نه برای جَهان:)
• |.|

برات آرزو می‌کنم فقط درگیر رنج‌های خودت باشی. اونایی که خودت به‌وجودشون آوردی، نه اونایی که از دیگران بهت تحمیل شده.

رنج‌هایی وجود دارند که هیچ‌وقت تمام نمی‌شوند، حتی در شادترینِ روزهاهم همراهی‌ام می‌کنند.

هرکسی به اندازه‌ی عمق رنج‌هایش درک می‌کند و بغض می‌کند، و همانقدر هم قدر شادی و سعادت را می‌داند سختی و آسودگی از یکدیگر جدا نشدنی هستند و اگر یکی از این دو نباشد آن‌یکی مفهموم خود را از دست می‌دهد
اما چقدر زیبا هستند رنج‌ کشیده‌هایی که ناگفته حرف دلت را می‌فهمند، شفقت درون رفتارت را درک می‌کنند و نیازی به توضیح ندارند، این آدم‌ها اگر سرشان به اوج افلاک هم برسد هویت خود را فراموش نمی‌کنند
مادامی که طوفان از راه برسد از آن عبور می‌کنند و دل‌خوش به آرامش بعد از آن نمی‌شوند، اما قدر تمام دقیقه‌های خوشبختی را می‌دانند...

.مهشید تمسکی