تئوری ایستگاه قطار رو شنیدی؟ میگه زندگی مثل یه ایستگاه قطاره، آدم‌ها میان و میرن، بعضی‌ها یه مسیر طولانی رو همراهتن، بعضی‌ها هم قبل از اینکه آماده خداحافظی باشی پیاده میشن میرن، ولی هر کسی یچیزی بهت یاد میده حتی اگه قرار نباشه برای همیشه بمونه مهم اینه که بدونی کی باید اون شخص رو نگه‌اش داری و کی باید بذاری سوار قطار بعدی خودش بشه چون همه تو یه مسیر نیستن و اشکالی هم نداره.

یه جایی آخرین بغل، آخرین بوسه، آخرین دوست دارم، آخرین خداحافظی اتفاق می‌افته و تو روحتم ازش خبردار نمی‌شه.

من حافظه‌ام دیگه مثل قبلا خوب نیست ولی یسری چیزها رو تا ابد و یک روز یادم‌ میمونه.

تو نه طرز نگه داری بلد بودی، نه خداحافظی رو، فقط شروع کننده خوبی بودی، خودم ببخشمت، چشم‌هام نمیبخشنت.

در آخرین خط نامه ی خداحافظی‌اش نوشته بود:
«دلم با رفتن نبود، اما دیگر راهی نداشتم.»

هیچوقت نفهمیدم چقدر دوستت دارم تا اینکه زمان خداحافظی رسید.

برنده کسیه که‌ میتونه با آدم‌های تموم شده خداحافظی کنه.

نمی‌دونم؛ شاید مغزم داره سعی می‌کنه با یادآوری خاطرات خوب، ازم محافظت کنه.

‏کاش مثل درخت بامبو بودم که به جایی تعلق ندارد. قسمتی از ساقه‌اش را جدا می‌کنیم، بدون ریشه، هرجا که شد می‌کاریم. طولی نمی‌کشد که از ساقه‌ی بلند ریشه‌های تازه‌ای می‌روید. رویشی دوباره در زمینی جدید. بی‌هیچ گذشته و حافظه‌ای!

ساقه بامبو
#سعود_السنعوسی

با چهره خسته و پیر خداحافظی کنید .️

.رفع کامل افتادگی پلک .

زیبایی بدون دغدغه، با کمترین هزینه .
. به همراه ۲ میلیون تومان تخفیف ویژه

مشاوره رایگان .️.

اینجا کلیک کنید