فلسفه‌ی اصلی‌ ام در زندگی، اجتناب از آدم‌ها تا جای ممکن بود!
هر چه کمتر آدم می‌دیدم، حالم بهتر بود.

حس‌وحالم یک‌جوریه که احساس می‌کنم یک قالب یخ گنده توی سینمه. دستم مدام روی سینمه که شاید کمی از حجم سرماش کاسته شه. تاثیری نداره، جاش می‌سوزه.

من هیچوقت اهل نفرین نبودم ولی امیدوارم باعث و بانی اینکه من حتی وقتی دارم می‌خندم حالم خوب نیست، هیچوقت حالش خوب نباشه.

حالم همانند ماهی‌های شب عید است
که از دریا جدا مانده‌اند
و باید ادامه زندگی را
در تُنگ کوچکی سَر کنند
همه می‌دانند
این ماهی‌ها
عمرشان کوتاه است...

#علی_سلطانی

از حالم پرسیده بودی؛ همین اندازه بگویم که یک خانه، دوبار فرو نمی‌ریزد…
چیزی از ویرانه‌های باشکوه شنیده‌ای؟

به مرحله ای رسیدم که دیگه
نه پول زیاد خوشحالم می‌کنه
نه پارتنر خوب و وفادار...

الان فقط و فقط شادی و آرامش خانوادم باعث خوشحالیم میشه...

اسم این مرحله چیه ؟!
🩷.🫂

الان تنها چیزی که واقعاً خوشحالم می‌کنه اینه که بفهمم چی واقعاً خوشحالم می‌کنه.

تو تنها کسی بودی تو زندگیم: که واقعی دوسم داشتی، که به خاطرم با همه جنگیدی، که بهم قشنگترین حسارو دادی، که هر وقت دلم گرفت بغلم کردی، که هر موقع دپرس بودم حالمو خوب میکنی.. تو بهترین چیزی هستی که به من مربوط میشی..

حتی فکر به اینکه بهار چقدر نزدیکمه حالمو خوب میکنه ..

♡

هم میخوام ببینمت هم نمیخوام، هم دوست دارم هم ندارم، هم خوشحالم میکنی هم ناراحت، هم میخوام باهات حرف بزنم هم نمیخوام، هم باعث آرامشمی هم اورثینکام، تو من رو توی مجموعه عظیمی از تضادها گیر انداختی.