یہ وقتایے
یہ حرفایے...
از یہ آدمایے
هیچوقت فراموش نمیشہ :)







.. ..

من نصفِ حرفایے ڪہ مےخواستم بهش بگم رو یادم مے رفت...
آخہ صداش مےڪردم
با لحن خاصے ڪہ فقط مخصوصِ من بود میگفت :" جون دلم؟"
منم محوِ صداش میشدم
دلم و دین و حرفم بہ باد میرفتن

❣

منطق عاطفیہ من خیلے ساده‌ست!
حرفایے ڪہ بہ من میزنے، بہ بقیہ نزن!
جاهایے ڪہ با من میرے، با بقیہ نرو!
اونجورے ڪہ بہ من نگاه میڪنے،
بہ بقیہ نگاه نڪن...
همین!!!


‍

بـב ترین حالت ممڪن اینہِ ڪہِ
وقتے باهاش قہِری پیامڪ میاב
ہِمہِ تن و بـבنت میلرزه چون فکر میڪنے اوونہِ
بعـב ڪه میبینے اون نیست
خیلے בاغون میشے
ولے غرور لعنت و حرفایے ڪہِ ازش شنیدے روز آخر
اجازه نمیده بہِش زنگ بزنے
منتظرے اون اول بیاב سمتت
اونم نمیاב
توام نمیرے
یہِ رابطہِ توو اوجش بہِ ہِمین راحتے تموم میشہِ . . . !


خداییش همین طور نیست؟؟