دستانم را به آرامی به دیوارِ سرد اتاقم میکشم
سکوت حکمفرماست
پاهایم را در آغوش میگیرم
سردی دیوار را را حس میکنم
بیشتر در خود جمع میشوم
دستهایم را بیشتر فشرده میکنم و سرما در تنم هست
کمی بیشتر دیوار را را حس میکنم
گرم شده...
گرم شدم...
وجودم آن را گرم کرد...
یا او وجودم را گرم کرد...!
نمیدانم...
شاید بهتر است بدانم
مدتهاست هم آغوشیِ سرد دیوارِ اتاقم را
به گرمای کاذب آغوش اطرافیانم ترجیح میدهم!

#فاطمه_ی

برگرد، تا وقتی نمی آیی نمی چسبد
بانوی من، پاییز، تنهایی نمی چسبد

وقتی نباشی پیش من، پاییز، جای خود
هر چیز زیبا و تماشایی نمی چسبد

بر سرزمین غصبی دل، بعد تو، شاهم
بر مُلک خالی، حکمفرمایی نمی چسبد

دار و ندارم بوده ای، هستی و خواهی بود
دار و ندارم، بی تو دارایی نمی چسبد

کم "هیت لک" نشنیده ام امّا "معاذالله"
وقتی زلیخا نیست، رسوایی نمی چسبد

هرچند تلخی می کنی شیرین من، با من
بی قند لبخندت ولی چایی نمی چسبد

از تو فقط یک عکس پیشم مانده بانو جان
می بوسمت امّا مقوایی نمی چسبد

رضا احسان پور