موضوع انشاء:

يلداى خود را چگونه گذرانديد؟

با سلام خدمت آموزگار خوب و دوستان عزيزم

ديشب يلدا به ما خيلى خوش گذشت .دور هم بوديم و تا تونستيم خورديم و خنديديم ،فال هم گرفتيم. البته پدرم ميگفت شايعه شده كه هندوانه ها را یه كسايى ارزون خريدن و انبار كردن كه گرون بفروشن،به همين دليل من نخريدم تا با مفاسد اقتصادى مبارزه كنم.
مادرم هم گفت: خوب كارى كردى و به من گفت عكس يك هندوانه بكش بگذاريم تو سفره يلدا، منم كشيدم خوشگل شد. مامان گفت: تو روزنامه خوندم كه دونه هاى انار دل درد مياره، براى همين نخريدم.
مادر من خيلى به سلامتى خانواده اهميت ميدهد. خواهرم عكس يه انار رو از تو روزنامه كند گذاشت تو سفره، يه انار بزرگ که دونه هاش سياه بود.
مامان گفت: شب نميشه آجيل خورد سر دلتون سنگين ميشه و خوابهاى بد ميبينيد براى همين فقط نخود چى و كشمش خريدم كه خيلى هم خاصيت دارد .مادرم خيلى مهربان است.
مادرم گفت: رفتم ميوه فروشى كه ميوه بخرم خيلى شلوغ بود منصرف شدم .مامان پرتقال و سيبى رو كه داشتيم مثل گل درست كرده بود و توى بشقاب چيده بود خيلى قشنگ شده بود دلمون نميامد بخوريم ولى مامان گفت: بخورين كه نمونه ميكروب ميگيره، مامانم خيلى با سليقه هست.
بابا آخر شب فال حافظ گرفت،
همش يادم نيست ولى اولش ميگفت:
مژده اى دل كه مسيحا نفسى ميايد.
خلاصه يلداى خوبى بود ،چون ما دل درد نگرفتيم، خوابهاى بد هم نديديم، تازه با مفاسد اقتصادى هم مبارزه كرديم .
اين بود انشاى من اميدوارم خوشتان آمده باشد.
معلم گفت: آفرين دخترم خوب بود اينم يه نمره ۲۰
دانش آموزى از ته كلاس گفت: خانم اجازه سرما خوردين؟ معلم گفت:
چطور ؟ شاگرد گفت آخه خانم اجازه... از چشمتون داره اشك مياد.
معلم گفت: آره يادم نبود كه سرما خوردم...

حواسمان باشد

ایرﺍﻧﻴﻬﺎ ﺍﺯ ﺑﺲ ﺧﻼﻗﻦ، ﺍﺯ ﻣﻴﻮﻩ ﻭ ﺳﺒﺰی ﻫﻢ ﻓﺤش ﻣﻴﺴﺎﺯﻥ... ﻣﺜﻼً:
ﮔﻼبی :ﺑﺪﺭﺩ ﻧﺨﻮﺭ
ﻫﻮﻳﺞ :ﺁﺩﻡ ﻋﻼﻑ
ﺳﻴﺐ ﺯمینی :بی ﺧﺎﺻﻴﺖ، بی ﺭﮒ
ﮔﻴﺸﻨﻴﺰ :ﺁﺩﻡ ﻣﻔﺖ ﺧﻮﺭ
ﺷﻠﻐﻢ :ﮔﻴﺞ ﻭ ﻣَﺸﻨﮓ
ﺑﺎﺩﻣﺠﻮﻥ :ﺁﺩﻡ ﻣﻌﻄﻞ
ﺷﻔﺘﺎﻟﻮ :ﺁﺩﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍشتنی
ﺑﺎﻗﺎلی :ﺗﻨﺒﻞ
ﻭ...

هر چه انسان تر باشيم زخمها عميق تر خواهند بود . هر چه بيشتر دوست بداريم بيشتر غصه خواهيم داشت . بيشتر فراق خواهيم کشيد و تنهایی هايمان بيشتر خواهد شد . شادی ها لحظه ای و گذرا هستند
شايد خاطرات بعضی از آنها تا ابد در ياد بماند اما رنجها داستانش فرق مي کند تا عمق وجود آدم رخنه مي کند و ما هر روز با آنها زندگی ميکنيم .. انگار که اين خاصيت انسان بودن است ... !
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد .. .

اوریانا فالاچی