Life is not what we have lived, but what we remember and what we remember to narrate.

زندگی آنچه زیسته‌ایم نیست، بلکه همان چیزی است که در خاطرمان مانده و آن گونه است که به یادش می‌آوریم تا روایتش کنیم

با خاطراتِ زیادی زندگی می‌کنیم‌
که اگر به خودشان بود،‌
تا حالا هزار بار از خاطرمان رفته بودند...‌
اما ما نگه‌شان می‌داریم.‌ مُدام مرورشان می‌کنیم.‌
همان یک لحظه‌ی کوچک که روزی قلبمان را به نفس‌نفس انداخته.‌
همان خاطره‌های ناچیز دوست‌داشتنی،
که مسکنِ زخمهای روزمرگی‌اند.

#سید_محمد_مرکبیان

تلخ‌ترین نوع از دست دادن، مربوط به کسانی‌ست که هیچوقت بدستشان نیاورده بودیم، هیچوقت نداشتیمشان، هیچوقت هیچ خاطره‌ای از آن‌ها بیاد نداریم اما تا دلتان بخواهد بارها روبه‌رویمان تجسمشان کرده و از اتفاقات روزمره سخن گفته‌ایم، با هم بحث کرده‌ایم و گاهی میان همین آرزوی محال، به آغوششان پناه برده‌ایم.

کسانی که هیچ‌گاه وقتشان را برایمان خالی نکرده‌اند اما تمام زندگی‌مان پر از آن‌هاست.
آنانی که می‌دانیم دوست‌مان ندارند اما ما را جایی میان مشغله‌هایشان کنار گذاشته‌اند تا غروب جمعه‌ای، عصر دلگیری یا در یک هوای ابریِ نابهنگام کسی را داشته باشند که وقتشان را پر کند .

تنهایی‌مان را کتمان می‌کنیم بی‌آنکه خاطرمان باشد زمان، برای هیچکس از حرکت باز نمی‌ایستد. - ما یک روز پشت همین نقش‌هایی که برای خودمان بازی می‌کنیم غافلگیرانه پیر می‌شویم.

#زهرا_مهدوی

✿ کپشن خاص ✿

با خاطراتِ زیادی زندگی می‌کنیم که اگر به خودشان بود، تا حالا هزار بار از خاطرمان رفته بودند. اما ما نگه‌شان می‌داریم. مُدام مرورشان می‌کنیم. همان یک لحظه‌ی کوچک که روزی قلبمان را به نفس‌نفس انداخته. همان خاطره‌های ناچیز دوست‌داشتنی که مسکنِ زخمهای روزمرگی‌اند ...
#سید_محمد_مرکبیان

با خاطراتِ زیادی زندگی می‌کنیم که اگر به خودشان بود، تا حالا هزار بار از خاطرمان رفته بودند. اما ما نگه‌شان می‌داریم. مُدام مرورشان می‌کنیم. همان یک لحظه‌ی کوچک که روزی قلبمان را به نفس‌نفس انداخته. همان خاطره‌های ناچیز دوست‌داشتنی که مسکنِ زخمهای روزمرگی‌اند ...

سید محمد مرکبیان

یادمان باشد
اگر خاطرمان تنها شد
طلب عشق زهر بے سر و پایے نڪنیم...