آنقدر در مغزم با خودم حرف زده‌ام که اگر آنها را می‌نوشتم، کتابی میشد به نام:
تمایل به خاموشی در پس ذهنی نا آرام.

اگه یک هفته گوشیتو خاموش کنی
اولین نفری که دنبالت میگرده کیه!!

#کامنت_کنید

(خودم : مسئول فنی ادارمون.)

Your gut never lies, it knows when something is off. Trust what it says about the energy and signs you get from people and places.

دلت هرگز دروغ نمیگه، اینو وقتی میفهمی که چیزی خاموش بشه.
به آنچه در مورد انرژی گفته میشه و نشونه هایی که از افراد و مکان ها می گیری اعتماد کن.

Sharing quiet time with someone who understands your silence is top tier intimacy.

به اشتراک گذاشتن خاموش ترین زمان ها با کسی که سکوتت رو درک کنه، بالاترین سطح صمیمیته...

شعله‌ های تووی چشمام خاموش نمیشن .
هر روز بازم میام اما با زور بیشتر

وقتی ناراحت بودم، به او گفتم که نمی‌خواهم او را ببینم، پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند.
-بریده ای از یک نوشته

‏نوشته بود :
وقتی ناراحت بودم به او گفتم که نمی‌خواهم او را ببینم، پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند 🤍

♡

وقتی ناراحت بودم ، به او گفتم که نمی‌خواهم او را ببینم
پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند
- بریده ای از یک نوشته

♡

وقتی ناراحت بودم، به او گفتم که نمیخواهم او را ببینم، پس چراغ را خاموش کرد و در کنارم ماند.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

At times, our own light goes out and is rekindled by a spark from another person. Each of us has cause to think with deep gratitude of those who have lighted the flame within us.

گاهی اوقات، نور خود ما خاموش می شود و توسط جرقه ای از شخص دیگری دوباره روشن می شود.
هر یک از ما دلایلی داریم که با قدردانی عمیق از کسانی فکر کنیم که شعله درون ما را روشن شده است.