نگار من
امید نوبهار من
لبی به خنده باز کن
ببین چگونه از گلی
خزانِ باغ ما بهار می‌شود.

#سیاوش_کسرایی

بهارها که ز عمرم
گذشت و بی‌تو گذشت
چه بود غیر خزان‌ها
اگر بهار تویی...!

#سیمین_بهبهانی

اینجا هنوز کسی‌ است
که به‌اندازه ی هزاران ‌نفر نیست
و جایش روی تمام صندلی‌ها خالی‌ست
کسی‌ که هر پاییز
پای تمام درختان شهر
«شد خزانِ» تازه‌ای خواهد کاشت.

و کسی ‌که تو را دیده باشد
پاییزهای سختی خواهد داشت

مرا هزار امید است و هر هزار تویی
شروع شادی و پایان انتظار تویی

بهارها که ز عمرم گذشت و بی‌ تو گذشت
چه بود غیر خزان‌ها اگر بهار تویی

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان ای که ماندگار تویی

شهاب زودگذر لحظه‌های بوالهوسی‌ست
ستاره‌ای که بخندد به شام تار تویی

جهانیان همه گر تشنگان خون من‌اند
چه باک زان همه دشمن چون دوست‌دار تویی؟!

دلم صراحی لبریز آرزومندی‌ست
مرا هزار امید است و هر هــزار تویی...