و
اطرافمان مشتی خزنده که راه به راه پوست می اندازند
و حقارتشان را با تصور تخریب ما زنده میکنند....

کرمها ميتوانند
در تنگناي پيله
به پروانه هاي رنگين بدل شوند
مارها اما
هزار بار هم که پوست بيندازند
همان خزنده ي خطرناک باقي ميمانند...
ما هم ريشمان را سه تيغه ميکنيم،
به يکديگر لبخندهاي نمکي ميزنيم
و کلمه ي «عدالت» وِردِ زبانمان است اما
يک «داعشي» مدام
پرچمِ سياهش را
در مغزهامان تکان ميدهد...
وقتي خِرخِره ي هم را
از پشتِ فرمانِ ماشينهامان ميجَويم
در خيابان!
و کودکانمان را
به تماشاي «مراسمِ اعدام» ميبريم،
وقتي عقلِ زنان را گِرد ميدانيم و
خوابهاشان را چپ
و دروغهاي مصلحت آميزمان
«سعدي» را حتی
در گورِ خاموشش
به رقصِ هيپ هاپ وا ميدارد.
ما شناگرانِ ماهري هستيم
که هنوز
درياي خون را به خود نديدهاند...!

ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺗﻮﯼ ﯾﻪ ﺳﺎﯾﺖ ﻓﺮﻭﺵ ﻋﻄﺮ ﻣﯿﭽﺮﺧﯿﺪﻡ.. ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﯾﻪ ﻋﻄﺮ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ:
ﻭﺣﺸﯽ ﻭ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺁﻣﯿﺰ... ﺧﺰﻧﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺍﻓﻌﯽ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ :|
ﺍﺧﻪ ﮐﺼﺎﺍﺍﻓﻂ ﻣﮕﻪ ﺭﺍﺯ ﺑﻘﺎ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﻭﺑﻠﻪ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟