خدایا حس می‌کنم معتقدی اگه خیلی پولدار باشم معادلات زندگی آدمای زیادی رو تغییر می‌دم و این به نفع اکوسیستمی که تو براشون مقدر کردی نیست!
‏اگه اشتباه می‌کنم، خلافشو ثابت کن

. .

آدما وقتی ناراحتن، فکر میکنن غمیگن‌ترین آدم دنیان.
ولی وقتی که خوشحالن هیچوقت فکر نمیکنن که خوشحال‌ترین و خوشبخت‌ترین آدم دنیان.
چون پیش خودشون میگن؛
"بقیه خوشحالی های مداوم تر و بیشتری
نسبت به من دارن، این که چیزی نیست"
و درست همین لحظه‌ست که حال خوب بلافاصله ازمون فاصله میگیره و میره
چون قدرشو ندونستیم.
اینجوری میشه که جایگاه شاد بودن و ناراحتی، هیچوقت برابر نبوده
چون خودمون تعادلشو به هم زدیم.
همیشه کفه ی ترازوی ناراحتی و حال بد،
سنگین تر از خوشحال بودن و حال خوب بوده.
چون ما آدما ناراحت بودنو دوست داریم؛
هرچقد که خلافشو فریاد بزنیم.
ولی از درون، کاملا برعکسه.

یاد گرفتم ک اگر حرفی میزنی
سکوت کنم، حرفی نزنم
و منتظر بشم ک
خودت خلافشو بهم ثابت کنی!
اینکه باورت داشته باشم
ابلهانه ترین کارِ ممکنه...