این اخلاقمو خیلی دوست دارم...
اینکه سر مشکلاتم آدم پررویم!
میشینم غصمو میخورم ناراحتمو میشم اما بعدش جوری بلند میشم و با نسخه جدیدی از خودم ادامه میدم که تا دو روز پیش لب پرتگاه فروپاشی بودم.
آره شاید بزرگترین ویژگیم همین باشه:
ادامه دادن اونم وقتی که ادامه دادن محاله.

حالا بزرگ‌تر میشین می‌فهمین که از یه سن‌و‌سالی به بعد، آدما رو رنج‌های مشترک به‌هم وصل می‌کنه، نه اخلاقای مشترک.

باور کنید هیچکس الکی بد اخلاق نمیشه، هیچکس الکی بدبین نمیشه، من از وقتی به دنیا اومدم اینطوری نبودم، خودتون باعث شدین، زندگیم باعث شد.

فرمول مهربونی اونقدرام سخت نیست!
اون آدمی که بهش میگی زشت،
دستِ کم چند نفری رو داره که براشون خوشگل‌ترین آدم دنیاست.
اونی که بابت اضافه وزنش سرزنشش میکنی، کلی اخلاق خوب داره که دوستاش عاشقشن.
اونی که دائم نداشته‌هاشو توی سرش میزنی، شاید با همون داشته‌های کمش آرامشی داره که خیلیا ندارن.
زندگی یه فرمول سادست!
اگر میتونی آدما رو همونطوری که هستن دوست داشته باش، ولی اگر نه، مجبور نیستی با گذاشتن یه زخم بزرگ توی دلشون همراهیشون کنی.
باور کن فرمول مهربونی اونقدرام سخت نیست.
فقط کافیه کسی رو نرنجونی..

ولی این خیلی قشنگ بود جوری که همه چی داره خلاقانه تر میشه 🤌🏻.

♡

‏اون‌هایی که فکر میکنن به اخلاق‌های گندشون عادت میکنیم در واقع باید بدونن کم کم برامون بی اهمیت میشن وگرنه کسی به بی‌توجهی و بداخلاقی عادت نمیکنه.

آدم باید یکیو داشته باشه که خودشو بخاطرش جمع و جور کنه، پولاشو جمع کنه، پس انداز کنه، هدیه بخره، یه کارایی رو انجام نده یه اخلاقایی رو ترک کنه، به خودش برسه، به خودش بیاد، انگیزه برای پیشرفت پیدا کنه، خودشو دوست داشته باشه و به زندگی جدی تر‌ نگاه کنه

دوست داشتن خیلی عجیبه.اخلاق و رفتارت شبیه طرف می شه، قیافه‌ت شبیهش می شه، بوی اون آدمو می‌گیری، علایقت علایق اون آدم می شه، اهدافش می شه اهدافت، و تمام تو می شه اون.
حالا تو این وضعیت فکر کن یه روز از دستش بدی؛ باید دوباره خودتو پیدا کنی دوباره خودتو بسازی...

تو اگه رفتار منو با کسی که دوسش دارم ببینی هیچ وقت بهم نمیگی بد اخلاق.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

ما بیشتر از اونچه که فکرش رو می‌کنیم شبیه به والدینمون و اخلاق های بدشون می‌شیم، و این حقیقت باعث وحشتم می‌شه‌.