خدای خوبم سلام



مهربونم



دوستت دارم



دوستت دارم



دوستت دارم



با تمام احساسم



ممنونم که این احساس قشنگ الان در من جاریست



و میخوام فقط به تو برسم



کمکم کن وتنهام نزار



ممنونم از بابت همه چیز



راستی خدای خوبم



میگن هر وقت با خلوص نیت صدات کنیم جواب میگیرم



ومن الان از ته دلم دعا میکنم برای شفای همه ی بیمارا



و بخصوص اونی که مورد ظلم واقع شده



دلش شکسته و بیماریش اونو داره از پا درمیاره



و تو بهتر از همه میشناسیش مهربونم



خدای خوبم



هر چی بیشتر به عمق زندگی نیگاه میکنم



بیشتر دوس دارم دنیارو رها کنم



واقعا اینروزا حس میکنم



دنیا بی ارزشه



نه اینه از زندگیم بهره نبرم



نه



تا آخرین لحظه ی عمرم



تمام تلاشم رو میکنم



تا حداکثر بهره رو از عمرم ببرم



و به چیزایی که به زندگیم ارزش میده فک میکنم



تا لااقل جلوی تو شرمنده نباشم



می بوسمت خدای خوبم

ﺑﻮﺩﻥ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻢ ..
ﻧﻪ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻮﺩ ، ﻧﻪ ﺗﻠـــﻔﻦ
ﻓﻘﻂ ﻧـــﮕﺎﻩ ﺑﻮﺩ ،
ﺭﻭﺑﺮﻭ … ﭼﺸﻢ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ،
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻠﻮﺹ
ﺑﻪ ﻫﻤــﯿﻦ ﮐﯿــﻔﯿــﺖ ..
ﺑﻪ ﻫﻤﯿـــﻦ ﺳــــﺎﺩﮔﯽ …

سادگـــی ...
بودن هم بودن های قدیم .. نه اینترنت بود ، نه تلـــفن



فقط نـــگاه بود ، روبرو .. چشم در چشم ، به همین خلوص



به همــین کیــفیــت .. به همیـــن ســــادگی...

ﺭﻭﺯﯼ ﺷﯿﺦ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﻏﻨﯽ ﻭ ﻣﺎﯾﻪ ﺩﺍﺭﺵ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﮐﺎﺝ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪﯼ.
ﺗﯿﭗ ﺧﻔﻦ ﺷﯿﺦ ﺑﺎﻋﺚ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﻓﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﻧﺎﮔﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺷﯿﺦ ﺑﻪ (ﺩﺍﻓﯽ ﺍﺳﻤﯽ) ﺍﻓﺘﺎﺩ!
ﭘﺲ ﺷﯿﺦ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺮﻗﯽ ﺍﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻣﺮﯾﺪ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺪﺍﺩ ﻭ ﭼﺸﻤﮑﯽ ﻋﺎﺭﻓﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻠﻮﺹ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪﯼ!
ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﻠﯿﺤﯽ ﺑﻪ ﺷﯿﺦ ﻧﺜﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ! ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﻧﺎ ﺑﺎﻭﺭﯼ ﺷﯿﺦ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﻤﺮﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩﯼ!
ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﺧﺸﺘﮏ ﺑﺮ ﮐﻒ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ یاشیخ! ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺁﻥ ﺑﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﮑﺮﺩ!
ﭼﻪ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﺩﺭ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﻧﻤﺮﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪﯼ که ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﭘﺮﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﻫﻠﯿﻢ!؟
ﺷﯿﺦ ﺷﯿﺸﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺪﺍﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﺿﺒﻂ ﮐﻪ ﺁﻫﻨﮓ (ﻧﺎﺭﯼ ﻧﺎﺭﯼ ﻧﺎﺭﯼ) ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﺍﺩ:
هماﻧﺎ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺁﻫﻦ ﭘﺮﺳﺘﻨﺪ!
ﺁﻥ ﺩﺍﻑ ﺍﺳﻤﯽ ، ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﺮﯾﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﺩ. ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺎ ﭘﯿﮑﺎﻥ67 ﮔﻮﺟﻪ ﺍﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﯼ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺒﺮﯾﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﻫﻮﯾﺖ ﻭﺍﻗﻌﯿﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯿﺸﻮﺩ!
ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﭼﻮ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﺸﻨﯿﺪﻧﺪ ، ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﺮﻭﻑ ﺍﻟﻔﺒﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺑﮕﺸﺘﯽ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻼﻍ ﭘﺮ ﮐﻨﺎﻥ ﺗﺎ ﺍﺗﻮﺑﺎﻥ ﺻﺪﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺍﻭﻝ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ ﺷﺪﻧﺪﯼ ﻭ ﺍﺯ ﭘﻞ ﺭﻭﻣﯽ ﺑﻪ ﻗﯿﻄﺮﯾﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪﯼ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ

كاش نه اینترنت بود ، نه موبایل و تلفن...

ﻓﻘﻂ ﻧـــﮕﺎﻩ ﺑﻮﺩ ،
ﺭﻭﺑﺮﻭ ... ﭼﺸﻢ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ،
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻠﻮﺹ
ﺑﻪ ﻫﻤــﯿﻦ ﮐﯿــﻔﯿــﺖ ..
ﺑﻪ ﻫﻤﯿـــﻦ ﺳــــﺎﺩﮔﯽ ...