و یه روز بالاخره اتفاق میفته!
بلند میشیم و می‌بینیم همونجاییم..
همونجایی که به نظر همه چی درست میاد..
همونجایی که ببینیم قلبمون آرومه،
روحمون حالش خوبه
و لبخندمون واقعیه..
همونجایی که رویاها واقعیه
و هیچی نیست که نگرانمون کنه!

‏گریمون هیچ
‏خندمون هیچ
‏باخته و برندمون هیچ

Hisako

کاش مردم به درجه ای از
عرفان برسن
که خفه شو رو از تو
لبخندمون بخونن ...

چـﮯ سرمون اومد ゜*.ピンク.*゜ のﾃﾞｺﾒ絵文字

چـﮯ شد که رسیدیم اینجا

اینجا که دیگه خندمون میگیره

وقتـﮯ مـﮯ گیم " دین"

وقتـﮯ مـﮯ گیم: "قرآن" وقتـﮯ می گیم " اسلام"

که وقتـﮯ صداﮯ اذانو مـﮯ شنویم میشه سوژه ﮯ خندمون

که بچه نمازو باید اول زنگ خوند چرا حالا ... پاشید نماز دیگه

چـﮯ شد که خجالت کشیدیم حجابمونو رعایت کنیم

چـﮯ شد که به آدمای با حجاب با یه چشم دیگه نگاه کردیم

چـﮯ شد که نماز خونه هامون خالیه

چـﮯ شد که به جاﮯ آسمون عاشق زمین شدیم

چـﮯ شد که زمین گیر شدیم

چـﮯ شد که صدای صلواتامون پایین و پایین تر اومد

چـﮯ شد که دختر ۱۸ سالمون نماز خوندنو بلد نبود

چـﮯ شد که دیگه الان می خندیم به مــــردﮯ که غلت خورد غلت خورد غلت خورد

در خاک برای آزادﮯ نفسهایمان

چـﮯ شد که الگومون شد آدماﮯ اونورﮯ که کاخشون با صداﮯ امام ما مـﮯلرزید

چـﮯ شد که اسلام بزرگمونو با مسلمانیمون کوچیک کردیم

چـﮯ شد که ما یادمون رفت راهـﮯ رو که اومدیم و راهـﮯ رو که قرار بود بریم

.

.

.

چـــﮯ شــد که امــروز ایـنجــورـﮯ " امـــروزـﮯ" شدیم ３