•
مَردی که رو به رویِ تو میخوانَد
جز یک نوار پر شده چیزی نیست..

- چاووشی

♡

✨
اگر کسی را دیدید که درک و فهمی فراتر از حد متعارف داشت حتما از او بپرسید که چه کتاب‌هایی می‌خوانَد

‏در سفری بودم، صحرا پربرف بود، و گبری را دیدم دامن در سرافگنده و از صحرای برف می‌رفت و ارزن می‌پاشید.
ذالنون گفت: ای دهقان! چه دانه می‌پاشی؟
گفت: مرغکان چینه برای خوردن نیابند. دانه می‌پاشم تا این تخم به برآید و به سبب این کار خدای بر من رحمت کند.
گفتم: دانه ای که بیگانه -گبر - پاشد ،نپذیرد.
گفت: اگر نپذیرد، بیند آنچه می‌کنم؟
گفتم: بیند.
گفت: مرا این بس باشد!

ذوالنون از آن سخن در شور شد. گفت:
خداوندا! بهشتی به مشتی ارزن به گبری چهل ساله ارزان می‌فروشی؟

هاتفی آواز داد: که حق تعالی هرکه را خوانَد، نه به علت خوانَد، و هرکه را رانَد نه به علت رانَد.
تو ای ذوالنون!
فارغ باش که کار « ان ربک فعال لمایرید»
"همانا خداوند هرچه را که خواهد انجام دهد "
با قیاس عقل تو راست نیوفتد!

«تذکره الاولیا
عطار نیشابوری»

تا آنگاه که بشر وجود خود را در ابزار و اسباب بجوید ،
راه سفر به آسمانِ حقیقت را نخواهد یافت .
سفر حقیقی جزء با انقطاع از اسباب ، ممکن نیست !
و اگر انسان را برای سفر به آسمانها نیافریده‌ اند ،
این میل پرواز در درونش و این ندایی که او را از درون به
آسمانی فراتر از همه آسمانها فرا میخوانَد
از کجا آمده است ؟
(شهیدآوینی)

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

آوای تو می خوانَدَم از لایتـناهی

آوای تو می آرَدَم از شوق به پرواز

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

امواج نوای تو به من می رسد از دور

دریایی و من، تشنه ی مهرِ تو، چــو ماهی

دیدارِ تو گر صبحِ ابد هم دهَدَم دست

من سرخوشم از لذتِ این چشم به راهی...


"فریدون مشیری"

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

آوای تو می خوانَدَم از لایتـناهی

آوای تو می آرَدَم از شوق به پرواز

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

امواج نوای تو به من می رسد از دور

دریایی و من، تشنه ی مهرِ تو، چــو ماهی

دیدارِ تو گر صبحِ ابد هم دهَدَم دست

من سرخوشم از لذتِ این چشم به راهی...



"فریدون مشیری"