این بار که از این دریای خروشان به سلامت عبور کردیم، این‌بار که رگبار پایان گرفت و هوا صاف شد، همه‌تان را با عشق بغل می‌کنم.
من یک دنیا شوق و لبخند برای روزهای خوبمان کنار گذاشته‌ام و بغل‌بغل مهربانی و دلخوشی و هزار هزار بهانه‌ی روشن برای خوشبختی در پستوی ذهنم پنهان کرده‌ام و زمانش که رسید، برای همه‌مان از رهایی و شادی و عشق خواهم‌گفت.

چقدر مثل خانواده شده‌ایم این‌روزها...
از کنار هرکسی که در خیابان عبور می‌کنم، انگار سال‌هاست می‌شناسمش. انگار باتمام این چشم‌ها و چهره‌های مهربان قراری دارم، انگار چیزی ما را به هم پیوند داده، آنقدر محکم که جدا شدنی نیستیم و فراموش نمی‌کنیم هرگز، که چقدر به هم نیاز داریم و نیاز داریم که حال همه‌مان خوب شود. انگار همه در نهایت اندوهی مشترک غوطه‌وریم و داریم با تمام توان و با هم به سمت نور پیش می‌رویم و مراقبیم که تاریکی و اندوه و خشم، ما را نبلعد و کمک می‌کنیم به هم که قوی بمانیم و طاقت بیاوریم و در دل تندباد روزگار نشکنیم؛ به شوقِ بهار و به شوق روزهای روشن و خوبی که در انتظار ماست...

طاقت بیاوریم، برای تمام رنجی که تا امروز کشیدیم و تاریکی و خشمی که پشت سر گذاشتیم و دلخوشی‌های ساده‌ای که نداشتیم.
طاقت بیاوریم، به حرمت تمام تلاش‌های بیش از توان و زخم‌های رسیده به استخوان.
طاقت بیاوریم چون آگاه نیستیم به اینکه آخرین پله‌ی این سیاهچاله کجاست و کجای این قصه، به رهایی و نور می‌رسیم...
طاقت بیاوریم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

فدای سرمان که
هر کس را آدم حساب کردیم
خرد و خمیرمان کرد و رفت
فدای سرمان که همه احساسمان را گذاشتیم
برای کسانی که بزک دوزکی بیش نبودند...
گله و شکایتی هم نداریم از کسی
تقصیر حواس پرت خودمان بود!
به هر حال یک روز
باید سرمان به سنگ می خورد!
برای یک آغاز دوباره
تا حال خوبمان را پیدا کنیم
دو دستی بچسبیم و ولش نکنیم...

#امیر_وجود

.

‌✿ کپشن خاص ✿

فدای سرمان که
هر کس را آدم حساب کردیم
خرد و خمیرمان کرد و رفت
فدای سرمان که همه احساسمان را گذاشتیم
برای کسانی که بزک دوزکی بیش نبودند
گله و شکایتی هم نداریم از کسی
تقصیر حواس پرت خودمان بود!
به هر حال یک روز
باید سرمان به سنگ می خورد!
برای یک آغاز دوباره
تا حال خوبمان را پیدا کنیم
دو دستی بچسبیم و ولش نکنیم...

#امیر_وجود

.......

خوب من! حیف است حال خوبمان را بد کنیم!
راه رود جاری احساسمان را سد کنیم!!!

عشق، در هر حالتی خوب است؛
خوب خوب خوب
پس نباید با "اگر" یا "شاید" آن را بد کنیم!!!

دل به دریا می‌زنم من...
دل به دریا می‌زنی؟
تا توکّل بر هر آنچه پیش می‌آید کنیم!!!

جای حسرت خوردن و ماندن،
بیا راهی شویم,
پایمان را نذر راه و قسمتِ مقصد کنیم!!!

می‌توانی، می‌توانم، می‌شود؛
نه! شک نکن
باورم کن تا "نباید" را "فقط باید" کنیم!!!

زندگی جاریست؛
بسم الله... از آغاز راه...
نقطه‌های مشترک را می‌شود ممتد کنیم!!!

آخرش روزی بهار خنده‌هامان می‌رسد!

پس بیا با عشق، فصل بغضمان را رد کنیم!!!

(قیصر امین پور)

.......

چند روز پیش نوشته ای میخواندم از "هاروکی موراکامی"
داستان زنی بود که اوایل زندگیش آنقدر همسرش را دوست داشت که هر شب مدت زیادی به چهره او در خواب نگاه می کرد و این برایش لذتبخش بود و به او احساس امنیت میداد …
اما یک روز تصمیم گرفت این عادت را ترک کند وقتی فرزندش متولد شد و به خاطر اسم او با مادر همسرش دچار اختلاف شد … آن روز حس کرده بود همسرش حمایت کافی را از او نکرده و این پایان نگاه کردن به چهره همسرش در خواب بود!!!
من برای چند لحظه ، چشمانم را بستم و خودم را به جای مرد داستان گذاشتم …
مادرم را دوست داشتم و همسرم را هم …
به مادرم مدیون بودم برای سالها جوانیش که به پایم ریخته …
و به همسرم برای عشقی که در هر لحظه ی زندگی نثارم می کرد
خودم را بسیار بی پناه دیدم …
اگر از مادرم حمایت می کردم محبت همسرم را از دست می دادم و اگر از همسرم حمایت می کردم محبت مادرم را …
پس ناامیدانه از هر دویشان میخواستم که این اختلاف را تمام کنند …و این
منطقی ترین کار ممکن بود!
این بار خودم را به جای زن داستان گذاشتم
در آغوشم فرزند تازه متولد شده ام بود و رو به رویم مردی که دلم می خواست همیشه کنارم باشد
با خودم فکر کردم کدامشان را بیشتر دوست دارم اسم پسرانه مورد علاقه ام یا عشق همسرم ؟؟؟
من اگر بودم ترجیح میدادم پسرم نام دیگری داشته باشد اما لذت نگاه کردن به چهره همسرم در خواب را تا آخرین لحظه زندگی از دست ندهم …
گاهی بعضی لجبازی ها تمام تصورات خوبمان از آدم ها را به هم میریزد
گاهی یک خواسته ی اشتباه امید و انگیزه را از زندگیمان دور می کند.
کاش ما زن ها باور می کردیم
که مردها هم از سیاره دیگری نیامده اند
آنها هم دارای عاطفه اند و قطعا انتخاب بین دو عشق مادری و همسری برایشان امکان پذیر نیست و چنین خواسته ای غیر عاقلانه است …
ما زن ها معجزه ای داریم به اسم فداکاری و نیرویی به اسم گذشت! …
اگر بخواهیم در بدترین شرایط هم با ذره ای مهربانی می توانیم کاری کنیم که
مرد زندگیمان هرگز
در عشق
درمانده نشود …!


تقدیم به همه آقایون وباارزوی همچین بانوهایی برای ایشون

یادمان باشد به حرمت ناچیزترین
لحظه های خوبمان...
هنگامی که به بن بست میرسیم
وقت جدایی...
طبعمان آنقدر بزرگ باشد که
همدیگر را به لجن نکشیم!
یادمان باشد هر چه بودیم
انتخاب هم بودیم!!!

موقع "نماز" که می شود فرشته ی چپ و راست عزا میگیرند که چه کنند... "ایاک نعبد"... را جزء حرف های خوبمان بنویسند یا دروغ هایمان(اياك نعبد بر زبان و دل در خيال اين و آن)