جسارت داشته باش و زندگی کن...
اما جوری که خودت دوست داری، نه جوری که دیگران از تو انتظار دارند!
مهم نیست که تا مقصدت می رسی یا نه و مهم نیست که تمامِ آرزوهات محقق میشن یا نه،
مهم اینه که حالِ دلت خوب باشه!
پس تا میتونی شاد باش و از لحظه لحظه ی زندگیت لذت ببر...
و خودت باش؛ خودت حاکم و معیار و قاضیِ کارهای خودت؛ خودت همه کاره ی دنیای خودت و انگیزه ی آرزوهای خودت؛ تو نیاز به تایید هیچکس نداری!

-نرگس صرافیان طوفان

می‌تونی تا وقتی زنده‌ای دنبال آدم قابل اعتماد بگردی، اما تهش برمی‌گردی به خودت؛
خودت از هر کسی قابل اعتماد‌تره...

لبخندت
چشمهات
صدات
خندیدنت
گرمات
وجود داشتنت
فقط خودت؛ من رو خوشحال می‌کنه...

.

حال خوبت را به هیچکس گره نزن
یاد بگیر، بدون نیاز به دیگران شاد باشی..
بخندی و امیدوار باشی!
باور کن
این مردم حوصله ی خودشان را هم ندارند!
تو باید خودت؛
دلیلِ اتفاقات خوب زندگی ات باشی!

خدا برای دلم مرهمی می خواهم از جنس خودت؛
نزدیک، بی خطر،بخشنده، بی منت

این مناجات رو بخونین, خیلی دلنشینه....
از کتاب مناجات نامه چوپان معاصر نوشته #رضا_احسان_پور
.
خدایا!
مرا به خاطر
همه‌ی مورچه‌هایی که کشته‌ام
ببخش
.

خدایا!
من از اختیارهایم می‌ترسم
فردا، پس‌فردا، خودت به خاطر همه‌ی آن‌ها
یقه‌ام را می‌گیری
.

خدایا!
من اگر بسوزم
بوی گند می‌دهم!
خود دانی، می‌خواهی بیندازی جهنم، بینداز!
.

خدایا!
گوش‌هایم دراز شده است
کی وقت داری بیایم برایم کوتاهش کنی؟
.

خدایا!
حیف نیست
بهشت به این قشنگی ساخته‌ای،
آن وقت به همه نشانش ندهی؟
.

خدایا!
کاش بیمارستان‌ها
بخش کودکان سرطانی نداشت
.

خدایا!
شش روز طول کشید
تا دنیای ما را بسازی
آن وقت ما در یک چشم بهم زدن
آن را خراب می‌کنیم!
ببخشید!
.

خدایا!
من فقط یک «مسکن مهر» سراغ دارم
آن‌هم خانه‌ی تو است
.

خدایا!
آسایش دو گیتی
تفسیر این سه حرف است:
۱- خدا ۲- را ۳- شکر
.

خدایا!
تو خوب‌تر از آن هستی
که مرا تنها بگذاری
.

خدایا!
به یک نفر می‌گویند: «یک دروغ بگو»
می‌گوید: «خدا نمی‌بخشد»
.

خدایا!
توی «اِنّا لِلّه و اِنّا اِلیهِ راجعون»
«اِلیهِ راجعون» یعنی پیش خودت؛ درست است؟
پیش خودت که جهنم نمی‌شود! می‌شود؟
.

خدایا!
من مثل آن بت‌پرست نیستم
که اگر تو را نداشته باشم
خدای سنگ و چوبی داشته باشم
من اگر تو را نداشته باشم، چیزی ندارم
.

خدایا!
دیوار خانه‌ی مرا در بهشت
کاهگلی بساز
می‌خواهم هر روز عصر با شلنگ
به دیوار آب بپاشم
و نفس عمیق بکشم
.

خدایا!
اشک‌هایم را با دست پاک می‌کنم
تا دستانم بوی تو را بگیرد
.

خدایا!
خودت به کسی که دوستش دارم بگو
که من دلم نمی‌خواست خلق بشوم
و فقط و فقط برای اینکه او تنها نباشد
قبول کردم که بیایم دنیا
تا شاید دوستم داشته باشد
.

خدایا!
دوستت دارم
حتّی توی جهنّم .

خدایا!
خودت که بهتر می‌دانی
ما آدم‌ها مثل دانه‌های انار هستیم
زیاد به ما فشار نیاور!
.

خدایا!
کاش یک مُهر «شکستنی است، با احتیاط حمل شود»
روی دلم زده بودی!
.

خدایا!
دست ما را بگیر
و ما را از اتوبان زندگی
رد کن!
.

خدایا!
آخر زندگی من
یک «ادامه دارد» بنویس!

خدا برای دلم مرهمی می خواهم از جنس خودت؛
نزدیک، بی خطر،بخشنده، بی منت …

خدایا!
دیوار خانه‌ی مرا در بهشت
کاهگلی بساز
می‌خواهم هر روز عصر با شلنگ
به دیوار آب بپاشم
و نفس عمیق بکشم



خدایا!
توی «اِنّا لِله و اِنّا اِلیهِ راجعون»
«اِلیهِ راجعون» یعنی پیش خودت؛ درست است؟
پیش خودت که جهنم نمی‌شود! می‌شود؟



خدایا!
من فقط یک «مسکن مهر» سراغ دارم
آن‌هم خانه‌ی تو است



خدایا!
حیف نیست
بهشت به این قشنگی ساخته‌ای،
آن وقت به همه نشانش ندهی؟