و در آخر شما مال کسی میشید که خوب بلده شما رو بخندونه بهتون وایب پدرِ حامی میده
به شما اعتماد به نفس کافی میده
و کاری میکنه که خودتونو دوست داشته باشید

🩷.

باور کنید هیچکس الکی بد اخلاق نمیشه، هیچکس الکی بدبین نمیشه، من از وقتی به دنیا اومدم اینطوری نبودم، خودتون باعث شدین، زندگیم باعث شد.

از من به شما نصیحت:
اگه کسی واقعا دوستون داره از هیچ چیزی ترسی نداره و شما رو قطعا به خانواده و دوستاش معرفی میکنه و نمیگه من شرایطم خاصه و همه چیزو به جون میخره، اگه همچین آدمی نبود دورشو خط بکشین و خودتونو فدای احساساتتون نکنین، چون اون آدم ناامن ترین آدم زندگیتون خواهد شد

‏چیزهایی که براشون بهتون هیچ جایزه‌ای نمیدن:

-سلامت روانتون رو برای شغلتون بذارین
-اشک ریختنتون رو پنهان کنین
-مسئولیتهای زیاد از حد قبول کنین
-خودتون رو به خاطر دیگران کوچیک کنین
-وانمود کنین حالتون خوبه وقتی خوب نیستین
-یه رابطه یا دوستی رو وقتی که باید رها کنیم، ادامه بدین

سن ۱۸ تا ۲۵ سالگیه آسون نیست!
اشتباه میکنید،سقوط میکنید،
شکست میخورید،متوجه مسائل میشید،
دوستای واقعی رو میشناسید و
خیلی از دوستاتونو رو از دست میدید،
با واقعیت رو به رو میشید،
قلبتون بارها میشکنه،
خودتون رو از دست میدید
و قوی‌تر میشید و این بهترین
سال‌های زندگی شما هم هست؛
درست مثل الماسی که تراش داده میشه
ولی یادت باشه
الماس هیچوقت نمیشکنه


. .

‌‏اینکه فلان آدم آسیب دیده‌ است وگرنه تو دلش هیچی نیست و گناه داره دلیل نمیشه پرخاش کنه و به بقیه آسیب بزنه و تحقیرشون کنه، شما با این حرف‌ها به کار اون آدم اعتبار بیشتری میدید و ضعف خودتون رو توجیه میکنید.

داستان و از اول تعریف کنید
نه از جایی که تحملم تموم شد و شبیه خودتون شدم .

با ورژن غمگین و خسته‌ خودتون مهربون باشید،
اون جز شما کسی رو نداره.

توجه ای که بخواد با خواهش و یادآوری به دست بیاد هیچ اهمیتی نداره دوستان الکی خودتون گول نزنید.

اصلا خودتون رو گول نزنید که بلد نیست، وقتش رو نداره، یادش رفته، همشون بلدن، همشون برای آدمی که بخوان همه کار میکنن، فکت تلخ‌تر اینه که به رفتار شما هم بستگی نداره، فقط به میزان خواستن خودشون بستگی داره پس فکر نکن اگه خوب باشی و توقعی نداشته باشی عاشقت میمونن.