How silly of me to forget that I am the love of my life.

چقد من احمقم که یادم رفته بود که عشق زندگی خودمم !!!

در بی حوصله‌ترین، کلافه‌ترین، کم صحبت‌ترین، اجتماع گریزترین و دل گرفته‌ترین ورژن خودمم.

یه چیزیو شکستی یا برداشتی بردی که خودمم نمیدونم چیه، فقط میدونم الان که ندارمش از خودم خوشم نمیاد.

عدالت نیست. اگه قراره اینطوری دوست‌نداشتنی باشم پس نباید بتونم قلب بقیه رو هم انقدر گرم کنم، دیگه قلبی نمی‌مونه که بعدش بخوام خودمم دوست داشته باشم و وقتی من از من رفتم، بقیه از من نرن؟

من انقدر دوست دارم که که یه اخم و ناراحتی کوچیکت، میتونه تا چند روز منو ناراحت و افسرده کنه:)))
برای خودمم عجیبه که کسی رو انقدر بخوام که طاقت یه اخم کوچیکش هم نداشته باشم. دلم میخواد همیشه حالت خوب باشه!

جدا من اکثر ویژگی‌های مثبتم رو مدیون حوصله نداشته‌ام هستم، زیاد سوال نمیپرسم، سرم رو تو زندگی مردم نمیکنم، پشت سر کسی‌حرف نمیزنم، با کسی بحث نمیکنم، همه و همه فقط چون حوصله خودمم ندارم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

𝑰'𝒎 𝒑𝒆𝒓𝒇𝒆𝒄𝒕 𝒊𝒏 𝒎𝒚 𝒊𝒎𝒑𝒆𝒓𝒇𝒆𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏𝒔 𝒉𝒂𝒑𝒑𝒚 𝒊𝒏 𝒎𝒚 𝒑𝒂𝒊𝒏 𝒔𝒕𝒓𝒐𝒏𝒈 𝒊𝒏 𝒎𝒚 𝒘𝒆𝒂𝒌𝒏𝒆𝒔𝒔𝒆𝒔 𝒂𝒏𝒅 𝒃𝒆𝒂𝒖𝒕𝒊𝒇𝒖𝒍 𝒊𝒏 𝒎𝒚 𝒐𝒘𝒏 𝒘𝒂𝒚 𝒃𝒆𝒄𝒂𝒖𝒔𝒆 𝑰'𝒎 𝒎𝒆

من توی عیب و نقص‌هایی که دارم بی‌نقصم توی ناراحتی و دردم خوشحالم توی ضعف‌هام قویم و همونجور که هستم قشنگم چون من خودمم 🤍

♡

My body is gone, my soul is gone
My heart is gone, my memories are gone, and I am gone!!
I am alone at this point

جسمم رفت، روحم رفت
قلبم رفت، خاطراتم رفت خودمم من و جا گذاشت و رفت!!
در این حد تنهام

ببخشید موقعی که پرسیدی چرا گریه می‌کنی جوابی ندادم. اخه خودمم نمی‌دونستم چرا.

من خیلی وقته از رفتن آدما تعجب نمی‌کنم...!
مطمئنم اونی که اومد یه روزم از همون راه برمی‌گرده و میره...
تنها کسی که نباید از خودم دور بشه خودمم...!
خودم اگه از این جسم بذارم و برم کارم تمومه...!
پس سعی می‌کنم تو زندگیم از رفتن خودم بترسم، تا از رفتن دیگران...!


. .