این دیگه ایران خودمونه...
ماسال جان...
گیلان‌بهشت...

بعضی وقتا خیلیا تو زندگیمون مقصر نیستند ، مقصر خودمونیم که بیش از حد بهشون بها میدیم


. .

همه‌مون روزهای سخت خاص خودمون رو داریم، ولی اگه امروز برات یکی از اون روزهاست می‌خوام بهت بگم که:

«خدا بزرگه، بزرگتر از هر مشکلی که الان تو فکرشی...»

نمیدونم چرا اصلا احساس زشت بودن و کمبود و ناکافی بودن وجود داره.الان باید هممون عاشق خودمون بودیم و به وجود خودمون تو زندگی افتخار میکردیم.

بین خودمون باشه ولی تو همون بغضِ وسط خنده‌هامی...

همه سر و ته یک ڪرباس...
نیستند !
نه تمام زنها و نه همه مردها !
هر ڪسے عطر خودش را دارد ؛
درست مثل اثر انگشتش !
حالت موهایش، رنگ چشمها و خطوط ڪف دستش...
این بیرحمانه ترین جمله‌ایست ڪه شنیده‌ام.
چطور به خودمون حق میدهیم  با یک جمله :
همه شون سروته یک ڪرباس هستند، قضاوت ڪنیم.
توے دل همدیگر را خالے ڪنیم یا در تصمیم گیرے ڪسے ، با این ڪلام نسخه اے بپیچیم!؟!
خداوند همه ما را متفاوت آفریده.
و هر روز ڪه بیدار می‌شویم یک انسان متفاوت‌تر هستیم .
این شڪوفایے شگفت انگیز راز وجودے انسانے ماست.
ما ، هیچڪدام ما، سروته یک ڪرباس نیستیم. بخدا نیستیم.


#محبوبه_احمدی

ولی خودمونیماا ما دهه هفتادیها

جزو نسل سوخته به حساب میایم
چون ن از ارزونی ده شصت خبریه
نه از روشن فکریه خانواده های دهه هشتادی
ما نفهمیدم چجوری بزرگ شدیم
فقط داریم میفهمیم ک چجوری داریم پیر میشیم

.دهه هفتادی

باشه مادوتا واسه هم دیگه خیلی تاکسیک بودیم،ولی اون وقتایی که بلند بلند به جوکای بین خودمون میخندیدیم چی؟ نیک نیمی که همدیگه رو باهاش صدا میزدیم چی؟ اون شبایی که از دست همه دنیا فقط به هم دیگه پناه میبردیم چی؟ وقتایی که میرقصیدیم چی؟ اونا ام همش دروغ بود؟

برای هممون لازمه که اون نقطه دنج وآرومو  برای خودمون بسازیم ....

واقعا دیگه میترسم؛ از آینده خودم میترسم؛ از اینکه چطوری قراره زندگی کنم میترسم؛ این قیمتِ دلار فقط یه عدد نیست؛ این نشون میده که روز به روز چقدر از آرزوهامون بدونِ اینکه خودمون کارِ اشتباهی کنیم؛ داریم دور میشیم.