از صد آدم یک نفر انسان خوبی می شود !
آخرش دوران ما دوران خوبی می شود !

می شود خودکامه کم کم مهربان و دست کم –
شهر ما هم صاحب زندان خوبی می شود !

گر در آمد اشک من از رفتنت دلخور نشو !
دست کم در شهرتان باران خوبی می شود !

چارراهِ بی چراغ ِ قرمز ِ چشمان تو
-با کمی چرخش در آن- میدان خوبی می شود !

طول و عرض کوچه تان را بارها سنجیده است
کفش من دارد ریاضیدان خوبی می شود !!!

آخرش روزی پشیمان می شوی از رفتنت
شعر من هم صاحب پایان خوبی می شود !