دیواری که قراره بعدا تو خونه‌م داشته باشمش : 

♡

چقدر کلمه‌ی «سابق» عجیبه.
رفیق سابق،خونه‌ی سابق،
آدم سابق....
یه جوریه‌‌‌‌!
انگار داریم به جای زخم‌هامون نگاه می‌کنیم....

کاش میشد سر دَرِ هر خونه‌ی ایرانی این نوشته‌ی جبران خلیل جبران زده می‌شد که؛

فرزندانِ شما از آنِ شما نیستند!
شما مجاز هستید که عشقِ خود را به ایشان هدیه دهید، نه افکارتان را.

زندگی واقعا مثل مارپله‌ست. بعضی وقتا فقط یک حرف یا یه کار از طرف بقیه میتونه تورو به خونه‌ی اول برگردونه.
نگفتم که اگر حس کردین اینجور شد بشینید کنار گریه زاری کنید و قربانی بشید. اتفاقا باید برعکسشو انجام بدید ولی خب یادتون باشه که قانون زندگی همینه و نباید فراموشتون بشه

کلمه‌ی «خونه» رو خیلی دوست دارم.
دارم برمی‌گردم خونه،
می‌آی خونه پیش من؟
این گل‌ها رو برای خونه گرفتم،
تو برای من مثل خونه‌ای،
خونه. خونه. خونه. خونه ...


خونه‌تون گرم 🫰🏻

یه روز مجبور می‌شی از آدم مورد علاقه‌ات، خونه‌ی مورد علاقه‌ات و گلدون مورد علاقه‌ات دست بکشی و بپذیری فرد دیگه‌ای اون‌ها رو خواهد داشت که اندازه‌ی تو دوستشون نداره و هیچوقت اندازه‌ی تو اون‌ها رو نمی‌شناسه و متوجه‌شون نیست.

. .

کلمه‌ی خونه رو خِیلی دوست دارم
دارم برمیگردم خونه
میای خونه پیش من
این گلها رو برای خونه گرفتم
تو برای من مثل خونه‌ای ..️

خونه‌ مورد‌ علاقم برای‌ زندگی
املش گیلان ..

‏یه موقع‌هایی دلم می‌خواد شب بزنم بیرون، برم یه جایی که ویوی شهر داشته باشه، بایستم؛ حرکت ماشینا رو نگاه کنم، چراغای روشن خونه‌ها رو بشمرم، صدای شهر و بشنوم و برای چند دقیقه از روزمرگی‌هام فاصله بگیرم.

اما ‏تو برای من
آخیش هیچ‌ جا خونه‌ی خود آدم نمیشه ای