‏از اون آدمایی شدم که بین کَم و هیچی، هیچی رو انتخاب میکنم!
دیگه نه توان آدم‌های نصف و نیمه رو دارم، نه رفاقت های یکی دو روزه، نه هر نوع رابطه‌ی انسانی نصفه و نیمه!
ترجیحم اینه نداشته باشم!
نداشتن خیلی از چیزا، بهتر از نصفه ونیمه داشتنشونه، مخصوصا آدم‌ها…!

تو یه رمانی یه جمله ی خوندم که عمیقا بهش معتقدم می‌گفت:
«هر سری که تو میبخشیش، اون یه ذره بیشتر عاشقت می‌شه، ولی تو دست از دوست داشتنش برمی‌داری؛ می‌رسه تا روزی که اون عاشق‌ترینه و تو هیچ حسی نسبت بهش نداری.»
اینو فقط اونایی می‌فهمنن که همه جوره پای دوست داشتنشون موندن.

متاسفانه اطرافیانم هیچ‌وقت متوجه نشدن که وقتی بابت رفتارشون ازشون توضیح می‌خوام بخاطر دوست داشتنشونه، بخاطر این‌که می‌خوام نگهشون دارم وگرنه که گوربابای هرکی هرکاری که کرد.


. .

درمورد روابط انسانی به یه اصل رسیدم که هرچی بیشتر برا نگه داشتنشون تلاش کنی، ازت دورتر میشن…

تو یه رمانی یه جمله ای خوندم که عمیقا بهش معتقدم، میگفت:
هر سری که تو می بخشیش
اون یه ذره بیشتر عاشقت میشه،
ولی تو دست از دوست داشتنش برمیداری !
میرسه تا روزی که اون عاشق ترینه و تو هیچ حسی نسبت بهش نداری!
اینو فقط اونایی میفهمنن که همه جوره پای دوست داشتنشون موندن...

. .

‏فکت :
‏آدما رو هر چی بیشتر بشناسی همونقدر دوست داشتنشون سخت تر میشه و واقعی تر

..

..سلامتیـه کسایے ڪہ

برای داشتنشون

لازم نیست

همه‌ی چیزا در دو صورت با ارزش میشن:
۱_ قبل از داشتنشون
۲_ بعد از اینکه از دستشون میدیم



. .

همه‌ی چیزا در دو صورت با ارزش میشن:
۱_ قبل از داشتنشون
۲_ بعد از اینکه از دستشون میدیم



. .

•
دست آدمایی که از دوست داشتنشون مطمئنید رو هیچ وقت ول نکنید.️

♡