If I had known that love is so dangerous, I would not have fallen in love

اگر می‌دانستم عشق تا به این اندازه خطرناک است، عاشق نمی‌شدم

امروز فهمیدم که فهمیدن در این دنیا
تلخ ترین و بدترین حقیقت هستی است .‌
ای کاش ندانی !
امروز نباید دانا باشی که دانایی‌ات
تیشه‌ای بر رگ‌های نازک و کلفت گردنت می‌شود!
ای کاش نمیدانستم که میدانم!

.࿐

ولی به نظر من قشنگ ترین نوع دوست داشتن
اونجاست که فروغ فرخزاد میگه؛
«اما همین کافی بود، همین که می‌دانستم
تنم درد تنت را دارد
نه میل تنت را.»

نمیدانستم چرا میخواهم بگریم، اما میدانستم اگر کسی با من حرف بزند یا دقیق نگاهم کند یک هفته‌ تمام خواهم گریست.

کاش همه‌مون می‌تونستیم اون حسی که ابراهیم گلستان بعد از گرفتن این نامه از فروغ فرخزاد گرفته رو یه بار تجربه کنیم براش نوشته:

اما‌ همین کافی بود همین که می‌دانستم که تنم درد تنت را دارد نه میلِ تنت را،همین که با تو انگار در چاه فرو می‌رفتم و به مرکز زمین می‌رسیدم,همین که با تو انگار می‌مُردم و از شکل می‌افتادم‌ همین برایم‌ کافی بود .️

اون جا که صادق هدایت میگه :
دیشب که نمی دانستم برای کدام یک از دردهایم گریه کنم،کلی خندیدم

کاش اینجا بودی و من نمیدانستم شب چقدر غمگین است.

میدانستم که او آنجاست
و همین برای من کافی بود
بعضی وقت‌ ها این تنها
چیزی است که از یک
دوست توقع داری...

. .

این نوشتهٔ نرگس صرافیان طوفان واقعاً خوندنیه؛ نوشته:

«من از کنار ساحل چند صدف با خودم آوردم و نمی‌دانستم که سرپناه خرچنگ‌هاست!
او مرا تنها گذاشت و نمی‌دانست که حضورش بزرگترین دلخوشی و پناهگاه روزهای سخت من است!
من به دوستم گفتم فعلا فرصت شنیدن حرف‌هایش را ندارم، در حالی که او همان لحظه لبه‌ی پرتگاه امیدواری جهانش ایستاده‌بود و عمیقا نیاز داشت با کسی حرف بزند.
ما آدم‌ها، همیشه نا آگاهانه جدی‌ترین آسیب‌ها را به هم می‌زنیم، بی‌آنکه حتی متوجه باشیم...
وقت‌هایی که قلبت از حرف یا رفتار کسی شکست؛ حکایت خرچنگ‌ها را به یاد بیاور و در نظر داشته‌باش که شاید طرف مقابلت حتی خبر نداشته که تو در مقابل فلان حرف یا رفتار او تا چه اندازه آسیب‌پذیر و شکننده بوده‌ای

حالا انگار می‌دانستم چه موقع آنلاین هستی چه فرقی داشت. آدمیزاد به چه چیزها که دل نمی‌بندد.