دقیقا اونجایی ک زخمامون التیام پیدا میکنن میفهمیم ک لازم نبوده حتی لحظه‌ای اصالت و شخصیتمون رو فدای نگه‌ داشتن دیگرانی تو زندگیمون کنیم ک قدردان عشق و احترام ما نبودن.

من که نمی‌دونم، شاید ته‌ته‌ قلب‌ش کمی قدردانمه. این‌قدر ته که حتی خودشم نمی‌دونه.

آدم هرچی بزرگتر میشه میلش به گفتن درداش کمتر می‌شه...
• |.|

هر چه سن شما بالاتر میره، بیشتر متوجه میشین که مهم این نیست که چه کسی طولانی تر میمونه، بلکه این مهمه که چه کسی به شما احساس دیده شدن، شنیده شدن، درک شدن، قدردانی و حمایت رو میده...

یوقتایی یه اتفاق کوچیک، جرقه‌ای می‌شه تا آدم بخاطر همه‌ی دردایِ زندگیش یکجا گریه کنه.

قدردان باشید،
قدردان هر آدمی که
تو زندگی واسه یک ساعت هم که شده
از تاریکی نجاتتون داده....

"Appreciate those who love you, help those who need you, forgive those who hurt you and forget those who leave you."

"از کسانی که شما را دوست دارند قدردانی کنید، به کسانی که به شما نیاز دارند کمک کنید، کسانی را که شما را آزار داده اند ببخشید و کسانی که شما را ترک می کنند فراموش کنید."

زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی بودند که شکست خورده‌ بودند، رنج می‌کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آن‌ها را پر از دلسوزی، ملایمت و درک عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی نبود.
‌
#الیزابت_کوبلر_راس

این نوشتهٔ الیزابت کوبلر رو عمیقاً دوست دارم و درکش می‌کنم؛ می‌گه:
«زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی بودند که شکست خورده‌ بودند، رنج می‌کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آنها را پر از دلسوزی، ملایمت و توجه عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی نبود.»

شاید یه روز
یه بارون پاییزی
تموم دردامونو بشوره ببره ..