‏یه جا چه قشنگ نوشته بود:
کاش آدمیزاد صاحب اختیار گذشته هاش بود..
که دردی اگه کشیده،
بشه که روزی به دلخواه فراموشش کنه.
یا کاش میشد مثل کلاسی که تعطیل شده و تو تکلیفت رو انجام دادی، کوله ات رو برداری و بگی آقا من غصه هام رو خوردم،
میتونم بقیه ام رو جمع کنم و برای همیشه برم؟

به قول کمال خجندی:
آرامِ دلی
دفعِ غمی
مرهمِ دردی 🤍(:

صبر را عاجز کند دردی که بیش از طاقت است..️



. .

جدید کسری زاهدی.

هرگز نفروشم به تمام دنیا
دردی که از این عشق به جان دارم..

ای ماه ترین از غمت من اواره ترینم
من پرسه زدم با غم تو کوچه به کوچه
شاید که اخر تورا اخر این راه ببینم

..

چقدر این نوشته‌ی شارل بودلر دقیق و واقعیه
می‌گه:

‏می‌گفتی:
«این اندوهِ غریب از کجا آمده است
که چون دریا روی صخره‌های عریان و سیاه را می‌گیرد؟»
می‌گویم:
از آن دم که دل یک‌بار کینه ورزد.
زیستن دردی‌ست!
این راز را همگان می‌دانند.

دردی که منو نکشت
قوی ترمم نکرد ...
فقط باعث قلب دردهای گاه وبیگاهم شد


۱۶ اردیبهشت ۴۰۳

عادت‌های ما همان افکار و کارهایی است که وقتی دردی سراغمان می‌آمده، استفاده می‌کردیم.
عادتی را بد یا ناسالم می‌گوییم که برای دردی که در گذشته بوده و امروز وجود ندارد، باز هم استفاده می‌شود.

#وحید_اکبری

به کجا باید پناه برد؟
به شادی که از ما می‌گریزد؟
به امید که گاهی هست و گاهی نه؟
یا به عشق؟ که دردی‌ست سوزنده در کنج دل.

دردیست به جانم ولی نیست طبیعی
پنهان شده در خنده‌ی من ، بغض عجیبی...


•❥•♡ ♡•❥•

دردی که انسان را به سکوت وامی‌دارد بسیار سنگین تر از دردی‌ست که او را به فریاد وامی‌دارد و انسان‌ها فقط به فریاد هم می‌رسند، نه به سکوت هم

.࿐