من سندروم
‏ «آدم درست، زمان اشتباه؛
‏آدم اشتباه، زمان درست» دارم.

‏دچار سندروم “هرچی بیشتر بهم خوش بگذره، آخر شبش افسرده ترم” هستم.

‏اونایی که به عشقشون نرسیدن به سندروم موفقیت دچار میشن ...

‏یبار از یکی خیلی خوشم میومد
‏رفت کچل کرد دیگه حوابشو ندادم
‏تا موهاش درومد ^_^

‏هیچوقت یادم نمیره، یه دوستی داشتم بنده خدا سندروم رل بیقرار داشت،وقتی میدید هر کدوم از اطرافیانش عاشق شده یا رل زده شبش میرفت مخ پسره رو میزد.

دچار سندروم «عب نداره بذار من اذیت شم ولی اون نشه» شدم

‏حموم نمیری نمیری ولی وقتی میری درومدنت با خداس

‏گفت به سندروم فتانه دچار شدیم، همونجا که همه چیو میدونه، اما آخرش میگه: از این چیزاش خبر دارم اما چه کنم دوسش دارم

‏دچار سندروم "کم داشتن آدمای خوب زندگیم در کنارم" شدم. هر کی هست یا کم کنارمه یا انقدر دوره که اصلا کنارم نیست

‏سندروم زیادی اهمیت دادن به هر چیزی و هر کسی رو دارم...