چه زیبا میگه حسین پناهی:
اگر وقت نداری حالم را بپرسی درک میکنم.
اگر وقت نداری با من صحبت کنی،درک میکنم
اگر وقت نداری مرا ببینی. درک میکنم....
آما اگر بعد از تمام اینها دیگر دوستت نداشتم
اینبار نوبت توست که درکم کنی!

نمیدونم درکم میکنید یا نه ولی،
من اجتماعی‌ترین آدم‌گریز دنیام. وقتی تو جمعم، یه جوری اجتماعی و بگو-بخندم که انگار دارم لذت دنیا رو می‌برم، ولی در درونم دارم لحظه‌شماری می‌کنم که برگردم خونه، برم تو غار تنهاییم و ترجیحاً تا مدتها ازش درنیام.

الان نیاز دارم با کسی که دوسش دارم ساعت ها حرف بزنم حرفمو بفهمه و درکم کنه
با خیال راحت از همه چی براش بگم
بتونم حالمو توصیف کنم.

ولی تنها کسی که به من بها داد خودم بودم
تنهاکسی که برام وقت گذاشت خودم بودم
کسی که اشکامُ تو هر لحظه ای پاک کرد خودم بودم
اونی که همیشه درکم کرد
اونی که حرفامُ فهمید
اونی که دستمو گرفت
همیشه خودم بودم
از بقیه انتظار داشتم،اما فقط خودم بودمو خودم.....
‌
‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‎‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‌‎‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‎‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‎‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‍‌‌‌‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

‏نیازی نیست هر روز بهم بگی دوستم داری همین که درکم میکنی و سعی میکنی دلم رو نشکنی برام کافیه:)))

.

اگه وقت نداری حالم را بپرسی درکت میکنم
اگه وقت نداری با من صحبت کنی
درکت میکنم ،
اگه وقت نداری مرا ببینی
درکت میکنم ،
اما اگه بعد تمام اینها ، دیگر دوستت نداشتم
این بار نوبتِ توست که درکم کنی !..

[حسین پناهی]

You judge me because you don't understand me, because it's easier than to invest the time to get to know me.

منو قضاوت می‌کنی چون نمی‌تونی درکم کنی، چون آسونتر از اینه که برای شناختن من وقت بذاری

.࿐

الان تو نقطه ایم که حس میکنم هیشکی درکم نمیکنه ..♡




. .

به جای اینکه دوسم داشته باشی،
‏ترجیح میدم درکم کنی ...

.

درکم کن،
تنها به اندازه‌ی یک نگاه
همین …

. .