قبل از اینکه بی‌لیاقتیش رو بهت ثابت کنه، تو خودت رو ازش دریغ کن

از من اندک امیدی باقی مانده که اطرافیانم مدام در تلاشند آن را هم مثل خوشی هایم از من دریغ کنند.

فقط شوق ِرسیدن دارین دریغ از یکم عرضه نگه داشتن

‏فقط ولع به دست آوردن دارید دریغ از ذره‌ای عرضه نگه داشتن...


. .

وقتی خودتون رو به هر شکلی از آدم دریغ می‌کنید انتظار نداشته باشید وقتی برگشتید با روی خوش مواجه شید، ما دقیقا انعکاسی از رفتارهای خود شماییم دوست عزیز.

خدا وکیلی اگه حس کردین دل خوشی
یه نفر هستید خودتونو ازش دریغ نکنید.

چرا وقتی میتونید با یه حرف یکیو خوشحال کنید،انقد دریغ میکنید؟!
شاید اون داره به امید گفتن اون حرف زندگی میکنه

Life changes. You lose love. You lose friends. You lose pieces of yourself that you never imagined would be gone. And then, without you even realizing it, these pieces come back. New love enters. Better friends come along. And a stronger, wiser you is staring back in the mirror.

زندگی تسلیم تغییر و تحول می‌شه. عشق رو ازت محروم می‌کنه. دوست‌هات رو ازت محروم می‌کنه. تکه‌هایی از وجودت رو ازت دریغ می‌کنه که هرگز خیال از دست رفتنشون به سرت نزده بود. و بعد بدون این‌که متوجه‌ش باشی این تکه‌ها بازمی‌گردن. عشق تازه‌ای زندگیت رو دربر می‌گیره. دوست‌های بهتری احاطه‌ت می‌کنن. و یک توی قوی‌تر و عاقل‌تر تو آینه بهت خیره می‌شه .️

درد دوری و لانگ دیستنس واقعی فقط این بیت سعدی که میگه:

ترسم که نمانم من از این رنج دریغا
کاندر دل من حسرت روی تو بماند :)

دلم می‌خواست
از آنِ من بودی
در عصری که نه بر گل
ستمی می‌رفت
و نه بر شعر
نه بر نِی و
نه بر زنانگی زنان!
ولی دریغ!
ما دیر رسیدیم
و گلِ عشق را جستیم
در عصری که نمی‌داند عشق چیست!