درحال سقوط بودیم
هرکه به ما رسید
به جای اینکه دستمان را بگیرد
نصیحتمان کرد...

‌‌‎‌‌‌‌‌‎•❥•♡ ♡•❥•

◍⃟.••Thᥱყ gᥲvᥱ ᥙs ᥲ bᥣᥲᥴk ρᥱᥒᥴιᥣ ᥲᥒd ᥲskᥱd ᥙs to ᥴoᥣor oᥙr ᥕorᥣd...
‌
آن ها مداد سیاهی به دستمان دادند و گفتند دنیایتان را رنگ کنید...

.࿐

عشق یک عکس یادگاری نیست
عشق محصولِ ترس از تنها ماندن نیست
عشق فرزند اضطراب نیست
عشق آویختنِ بارانی به نخستین میخی
که دستمان به آن میرسد نیست
عشق یک تَوَهُّم بازیگوشانه‌ی تَن گرایانه نیست
عشق گرانبهاترین کالای مصرفی جهان است
یک کاسه آب خنک برای تشنه‌ی همیشه تشنه ...!

. #یک_عاشقانه_آرام
.#نادر_ابراهیمی

به بعضی ها که نگاه میکنی
شبیه ویتامین سی هستند
وقتی در برنامه غذایی شما ویتامین سی باشد
کمتر سرما میخورید و اگر هم سرما خوردید
همان ویتامین سی، کمک میکند زودتر خوب شوید
وجود بعضی ها در زندگی مان همین است
با وجودشان کمتر آسیب میبینیم
ولی اگر هم آسیب دیدیم
دستمان را رها نمیکنند
کمک میکنند زودتر خوب شویم ...
پس مراقب ویتامین سی زندگیتان باشید
موجودات مهربانی که باید خودتان بخواهید
تا درکنارتان بمانند ...

سیما امیرخانی

ما نسل بدبختی هستیم
دستمان به مقصر اصلی نمی رسد
از همدیگر انتقام می گیریم...

یک روز از خواب می پریم
و کنارِ دستمان،
جای کسی هنوز گرم است...

ما گریه کردیم
و شاخه ی نزدیک دستمان را شکستیم
و گریه کردیم
ما فقط گریه کردیم
نمردیم.

.

✿ کپشن خاص ✿

گاهی دوست داشتن آنقدر دَمِ دستمان است که فراموش می‌کنیم باید برای داشتنش تلاش کنیم!
آنقدر راحت از اشتباهاتِ هم می‌گذریم که طرفِ مقابلمان احساس میکند برای همیشه و در همه حال هستیم!
گاهی راحت نبخشید، زود فراموش نکنید و بیشتر به دل بگیرید . بگذارید آدم‌ها بدانند برای بودن در زندگیتان، یک بار بیشتر فرصت ندارند .

#مسعود_کوثری

.خوشبختی

ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﻡ ﺩﺳﺘﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﯿﻤﺶ!
ﮐﻪ ﺣﺴﺶ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ!
ﭼﺎﯾﯽای ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ ﻭ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﯾﻢ، ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩ...
ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺯﺑﺮ ﺑﺎﺑﺎ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻦ، ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩ...
ﺧﻨﺪﻩﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯿﻬﺎﻣﺎﻥ، ﺷﯿﻄﻨﺖﻫﺎ، ﺁﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﻧﻮﺟﻮﻭﺍﻧﯿﻤﺎﻥ، ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩ...
ﺍﻣﺎ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺷﺎﻥ ﮔﺬﺷﺘﯿﻢ...
ﭼﺎﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏُﺮﻏﺮ ﺧﻮﺭﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﯾﺎ ﭘﺮ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ!
ﺳﺮﺩ ﯾﺎ ﺩﺍﻍ ﺍﺳﺖ!
ﺯﻭﺭ ﺯﺩﯾﻢ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺑﺪﻭﯾﻢ!
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺳﺎﮐﺖ ، ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ ﻏﺮ ﻏﺮ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺗﻮﭘﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮐﻮﺑﯿﺪﯾﻢ!
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﯾﻢ ﯾﺎ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺷﺎﯾﺪ!
ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ، ﺭﻓﯿﻖ ﺟﺎﻧﻢ، ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ، ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯾﻬﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﯾﻢ،
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ، ﻗﺪﺭ ﺑﺪﺍﻥ...
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮑﺖ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺱ ﻭ ﺑﻔﻬﻢ ﻭ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ.
ﺭﻭﺯ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮐﻦ، ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﯾﯿﺪﻥ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺍﺭﯾﺶ،
ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺳﯿﺪﻥ ﺩﺳﺖ ﭘﺪﺭﺕ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻤﯿﻠﺮﺯﺩ،
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﺴﺖ،
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮐﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ،
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﯾﮏ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﺕ،
ﺭﻓﯿﻖ ﺟﺎﻧﻢ! ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﻫﺎ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ،
ﺍﻣﺎ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺗﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﺎﻥ ﮐﺮﺩ، ﻧﻔﺴﺸﺎﻥ ﮐﺸﯿﺪ.
ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ...

خدایا دستمان را پر کن و دلمان را خالی
دستمان را از مهربانی و دلمان را از کینه

شبتون پر از ارامش و مهتابی