هرچی بار‌ رو دوشته
رو قلبته
رو چشاته
رو مخته
تو دفترته
بذاری زمین و بری
آی بدوی
آی بدوی!



. .

هر چقدر
خودت را
از آفتاب پنهان کنی
هرچقدر که
پشت دیوارها
پناه بگیری
هرچقدر که
چشمانت را ببندی
بالاخره کسی تو را پیدا میکند...!
هرچقدر که
اسم ادمها را از دفترت خط بزنی
هرچقدر که
سیم های تلفن را بکشی
هرچقدر که
عکس های قدیمی را پاره کنی
بالاخره کسی پیدا میشود
که تو را پیدا کند...!
پشت یک پنجره
یا ته یک کوچه!
و یا مچاله در میان یک عکس کهنه!
آخرِسر کسی تو را پیدا می کند...!

به من نگو " گلم"!

من از سرنوشت گلبرگهای لای دفترت میترسم…

اصلا همون موقع که معلم اول ابتداییمون اومد گفت :
دستگاه فتوکپی خرابه برگه از دفترتون بکنید ...
باید قید این سیستم آموزشی رو میزدم و میرفتم خارج :|

معلم عصبی دفتر را روی میز کوبید و داد زد : سارا…دخترک خودش را جمع و جور

کرد ، سرش را پایین انداخت و خودش را تا جلوی میز معلم کشید و با صدای

لرزان گفت : بله خانم؟

معلم که از عصبانیت شقیقه هایش می زد ، به چشمهای سیاه و مظلوم

دخترک خیره شد و داد زد : ((چند بار بگم مشقاتو تمیز بنویس و دفترت رو

سیاه و پاره نکن ؟ ها؟فردا مادرت رو میاری مدرسه می خوام در مورد بچه ی

بی انظباطش باهاش صحبت کنم ))

دخترک چانه لرزانش را جمع کرد …بغضش را به زحمت قورت داد و آرام گفت :

خانوم …مادم مریضه … اما بابام گفته آخر ماه بهش حقوق میدن … اونوقت

میشه مامانم رو بستری کنیم که دیگه از گلوش خون نیاد …اونوقت میشه

برای خواهرم شیر خشک بخریم که شب تاصبح گریه نکنه … اونوقت …

اونوقت قول داده اگه پولی موند برای من هم یه دفتر بخره که من دفترهای داداشم

رو پاک نکنم و توش بنویسم …

اونوقت قول می دم مشقامو بنویسم …

معلم صندلیش را به سمت تخته چرخاند و گفت : بشین سارا …

و کاسه اشک چشمش روی گونه خالی شد …