‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین فکت‌هایی که وجود داره و خیلی اتفاق میوفته دوستی‌‌ها یا دوست‌های دوره‌ایه، یه مدت باهاشون خیلی صمیمی میشی، باهاشون کلی حرف میزنی، کلی خاطره میسازی، کلی چیزهای خوب اتفاق میفته، کلی اینتراکشن داری ولی بعد از یه مدت بدون هیچ دلیلی بینتون فاصله میوفته و حتی از هم دیگه خبر هم ندارین.

تنها دلیلی که هنوزم عشق و دوست داشتن رو باور دارم بخاطر اینه که میبینم خودم چجوری میتونم یه نفر رو دوست داشته باشم.

"Forget all the reasons it won’t work and believe the one reason that it will." - Ziad K. Abdelnour

"همه دلایلی که کار نمی کند را فراموش کنید و تنها دلیلی را باور کنید که نتیجه می دهد."

کسی که قدر بودن تورو نمیدونه دلیلی نداره که جایگاه مهمی هم در زندگی‌ات داشته باشه.🤌

تو هیچوقت آدم ها رو تصادفی ملاقات نمیکنی، همیشه یه دلیلی وجود داره، یا یه برکته یا یه درس!

شاید به احساسات بقیه مشکوکی چون هیچ دلیلی برای دوست‌داشتن خودت— جسمت، ذهنت؛ نداری. اون همه ملایمت رو پس زدی که دنبال چی بگردی؟

دیروز یه کاربری تو توئیتر نوشته بود: "ارتباط سالم و امن اونیه که بدونید اگه یه روز به هر دلیلی دیگه باهم دوست و در ارتباط نبودید ازتون هیچ آسیبی به هم نمی‌رسه، و تمام حس‌ها، صحبت‌ها و لحظه‌هاتون پیش هم جاش امنه."
واقعا درست میگه؛ آدم امن یه نعمته نه اونی که هی باید نگران این باشی که ازت آتو نداشته باشه!

یه ادمهایی هم هستن که دروغشون رو با جمله “چه دلیلی داره من دروغ بگم” شروع میکنن ...

𝐆𝐨𝐝 𝐡𝐚𝐬 𝐚 𝐩𝐮𝐫𝐩𝐨𝐬𝐞 𝐟𝐨𝐫 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐩𝐚𝐢𝐧 𝐚 𝐫𝐞𝐚𝐬𝐨𝐧 𝐟𝐨𝐫 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐬𝐭𝐫𝐮𝐠𝐠𝐥𝐞𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐚 𝐫𝐞𝐰𝐚𝐫𝐝 𝐟𝐨𝐫 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐟𝐚𝐢𝐭𝐡𝐟𝐮𝐥𝐧𝐞𝐬𝐬

خدا یه هدفی برای رنج و دردت ، یه دلیلی برای درگیری‌ و مشکلاتت ، و یه پاداش برای با ایمان بودنت در نظر داره .️

Psychology says: sometimes the only reason why you don't let go of something that makes you sad is because it was the only thing that made you happy.

روانشناسی می‌گه: گاهی اوقات تنها دلیلی که باعث می‌شه چیزی که غمگینت می‌کنه رو رها نکنی اینه که اون تنها چیزی بوده که تورو خوشحال می‌کرده.