•
احساس غریبی نکنید ، همه‌ی ما شب‌ها یک جورِ خودمان ناراحتیم ، غریبیم ، تنهاییم ولی در پایان همه‌ی این‌ها در اعماق وجودمان به نور سپیده دم امید داریم به صبح شدن .

♡

همیشه دیگرانند که سمی‌اند و دیگرانند که قضاوت می‌کنند و دیگرانند که دل می‌شکنند و دیگرانند که بد رفتار می‌کنند! خودمان چه؟ خودمان آدمِ سمیِ جهانِ چند نفریم؟! خودمان چقدر دل شکانده‌ایم و چقدر قضاوت کرده‌ایم و چقدر آدم‌ها را کلافه کرده‌ایم؟ خودمان چند نفر را بی‌آنکه حواسمان باشد، تا مرز فروپاشی روانی برده‌ایم؟ کجا زیاد توقع داشته‌ایم و کجا قدر ندانسته‌ایم و کجا خودخواه بوده‌ایم و فقط به نفع و مصلحت خودمان فکر کرده‌ایم؟!
درستش این است که گاه‌گاهی بیرون دایره بایستیم و به رفتار خودمان هم نگاه کنیم و ببینیم از بیرون چطور به نظر می‌رسیم و کجای این معادله ایستاده‌ایم و چقدر کار داریم تا درست شویم و چقدر راه داریم تا درست رفتار کنیم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

«‏یاد گرفتم در پایان یک علاقه، ما کسی را از دست نمی‌دهیم. خودمان از دست می‌رویم، آن خود دل‌بسته‌ی خوشحالِ سرسختِ امیدوار.»

أن تستمر لحظاتنا السعیدة آمین

که لحظات شادمان ادامه دار باشد آمین.🤍

♡

we are not
Good if we do
It should be for our hearts
Now they either appreciate it
Or they shout their unworthiness...

نیستیم
خوبی اگر میکنیم
باید برایِ دلِ خودمان باشد
حالا یا قدر می‌دانند
یا بی‌لیاقتیشان را فریاد می‌زنند...

احساس غریبی نکن.
همه‌ی ما شب‌ها یک جور ناراحتیم، غریبیم،
تنهاییم.
ولی در پایان همه‌ی این‌ها
در اعماق وجودمان،
هنوز به نورِ سپیده‌دم اُمید داریم.
به صبحِ روشن 🤍

این خیلی جالبه که ظرف و چیدمان می‌تونه به لذیذتر شدن غذا کمک کنه. این‌ نشون می‌ده که چطور آدم درست توی جای نادرست، می‌تونه همیشه باعث اسراف‌شدن‌ش‌ بشه.

‌باید خودمان نوری بر تاریکی‌مان بتابانیم
این را هیچکس دیگری برای ما انجام نخواهد داد ..

- چارلز بوکوفسکی

♡

بزرگترین خوشبختی اینه که ما را بخاطر خودمان
و برای آنچه واقعا هستیم دوست بدارند.

آدم هایِ بی معرفتی هستیم !
زود برایِ هم تکراری می شویم، زود از هم خسته می شویم.
انگار عاشق شدن را یادمان نداده اند، پای حرف ماندن را، وفاداری را یادمان نداده اند.
اولش برای به دست آوردنِ هم ، به هر دری می زنیم، به هم که رسیدیم مقایسه می کنیم، دنبالِ عیب هایِ هم می گردیم و راحت از هم سیر می شویم.
انصافا که آدم های بی اراده و سر درگمی هستیم. به حرف و قول هایمان هیچ اعتباری نیست.
ما یک مشت بازنده ایم که انتقامِ نداشته هایمان را از رابطه ها و آدم های بی گناه می گیریم.

-نرگس صرافیان‌ طوفان