همنشینی با عالِم، با عاقل، همنشینی با ارباب دل،
ارباب معرفت، آدم را بالا می آورد.
همنشینی با جاهل، احمق، نفهم، آدم دنیازده، آدم را تیره می کند.
همانطور هم می بینی از یک حرف آدم عاقل، یک روزنه از ملکوت عالم ب روی آدم باز می شود.


" علامه حسن زاده آملی "