◍⃟.••Thᥱყ gᥲvᥱ ᥙs ᥲ bᥣᥲᥴk ρᥱᥒᥴιᥣ ᥲᥒd ᥲskᥱd ᥙs to ᥴoᥣor oᥙr ᥕorᥣd...
‌
آن ها مداد سیاهی به دستمان دادند و گفتند دنیایتان را رنگ کنید...

.࿐

✿ کپشن خاص ✿
اتاق سی. پی. آر

اتاق " سی.پی.آر " بیمارستان جای جالبی ست
آدم هایی که بیرون از آن تند و تند قدم میزنند ، گریه میکنند ، دعا میکنند ،حالشان بهتر از بیماری که برای زنده ماندن با دستگاه شوک دست و پنجه نرم میکند نیست.

آدم های بیرون از اتاق از یک چیز میترسند؛ از "نبودن" !
از نزدن ضربان قلب عزیزترین شخص دنیایشان ، از جای خالیه یک آدم .
اتاق شوک جای بد و جالبیست
تمام قول های عالم پشت دَرش داده میشود ! تمام خاطرات مرور میشود !
تمام خوبی هایش یادآوری میشود !

حالا چشمتان را ببندید. بهترین آدم زندگیتان را درون این اتاق تصور کنید.
فرض کنید تنها کسی هستید که او دارد
به خوبی هایی که قبلا به شما کرده فکر کنید
به جای خالیش
نبود آدم ها را هیچ چیزی پر نمیکند !

لطفاً در زندگیتان یک اتاق سی پی آر ، یک اتاق شوک داشته باشید
و خوبی های آدم های دنیایتان را احیا کنید .
بعضی روزها امروزمان به فردا نمیرسند.

..به لبخندتان اجازه دهید

..تا دنیایتان را تغییر دهد.

..ولی به دنیایتان اجازه ندهید

..که لبخندتان را تغییر دهد...

یک نفر را توی زندگیتان راه بدهید که برای بودن و ماندنش نیازی نباشد دست به قد و قواره اتان بزنید،
که نیازی نباشد برای راضی نگه داشتنش از رنگ مورد علاقه تا تفریحاتتان را عوض کنید
و بشوید یک آدمی که هیچ وقت نبوده اید...
کسی که قیچی دست گرفته و خودش قرار است طرز فکر و عقیده جدید بدوزد و تنتان کند را راه ندهید به خلوتتان؛
کسی که دنیایتان را رنگ دنیا خودش میکند
و از شما چیزی میسازد که میخواهد بعد مشغول دوست داشتن آن آدمی که خودش ساخته میشود...
یک نفر را انتخاب کنید که شما را با همین چهره و ظاهر بخواهد،
با همین رنگ مو و مدل چشم معمولی،
با همین لحن صحبت کردن و نوع زندگی...
یک نفر را بخواهید که شما را دوست داشته باشد
بخاطر آنچه که هستید
نه بخاطر آنچه که دوست دارد باشید...

فاطمه جوادی

آدم‌های رفته‌ی دنیایتان راسرزنش نکنید
آن‌ها بزرگ‌ترین خوبی را در حق شما کرده‌اند

آن‌هارفته‌اندتاجایی برای
آدم‌های ماندنی باز کنند....

"فاطمه بهروزفخر"

به لبخندتان اجازه دهید تا دنیایتان را تغییر دهد ،

ولی :به دنیایتان اجازه ندهید که لبخندتان را تغییر دهد

دست هایم را بگیرید
مواظبم باشید ،
اشکهای بی کسی ام را پاک کنید
مرهم شوید برای زخمهای این دل شکسته
نترسید از من....
به خدا قسم اینطور که میگویند ......نیست
من دیوانه نشده ام
من...فقط دنیایتان را نمی شناسم !

این روزها
خسته تر از انم که بخواهم گله کنم از ادم هایی که خواسته یا ناخواسته دلم را شکستند…
نه پایی برای رفتن دارم
نه دلی برای کندن…
آرام و بی صدا گم میشوم
در تمتم حرفهایی که نشنیده گرفته شد تمام اشکهایی که نادیده گرفته شد
و تمام منی که از یادها رفت….
دنیایتان ارزانی خودتان …
من دیگر بازی نیستم
نفسم بریده است