‏رک بخوام بگم، با همه دوست نشید، فکر نکنید همه دوستتونن!
فکر نکنید تو عصر معاشرت، معاشرت با همه هیچ ضرری نداره،
فکر نکنید تعداد دوست های زیاد، شما رو آدم خوشحال تری میکنه!
بچسبید به همون دوتا دوستی که بهش اعتماد دارید. الان نفهمید چندسال دیگه به بدترین روش میفهمید!

دوست داشته شدن از سمت کسی که حسی بهش نداری هیچ حس خوب و خوشایندی نداره! پس از دوست داشتن کسایی که دوستت ندارن دست بردار!

همونجاکه حامیم میگه:
«اصلا کم نشو ازم،عوض نشو
فقط آخه دوست دارم..
جابه جا بشه جای آسمون وزمین،دوست دارم..
ازمن مطمئن باش یه تنه تا تهِ دنیا،دوست دارم..!»
یکی باید باشه که اینجوری دوستت داشته باشه:)


. .

من باید دوستت داشته باشم تا حوصله‌ات رو داشته باشم؛ می‌گیری که چی می‌گم؟ پس حوصله‌ام رو‌ سر نبر اگر صمیمیتی با هم نداریم.

دروغ آوریل فقط دوستت دارمایی که تو بهم میگفتی.

دوستم داشتی اما نه آنقدر که برایم بجنگی، دوستت داشتم همانقدر که برایت در جنگ‌ها بمیرم.

هنوز هم نمیتونم قبول کنم منی که انقدر دوستت داشتم رو چطور این همه مدت بازیچه خودت کرده بودی.

کی دوستت نداشت که فکر کردی زیبا نیستی؟

انقدر دنبال علت رفتار بی‌رحمانه‌اش نگرد، اگه راضی به رنج و اندوه تو شده، جواب تمام سوالات رو بگیر و رهاش کن چون آدم عاشق با روان سالم کسی که واقعا دوستت داره رو آزار نمیده.

جناب قبانی میگه «خلف الإهتمام تختبئ کل معانی الحب»، عشق وابسته به یک‌چیزه؛ «توجه». میگه: «اگه کسی بهت گفت دوستت دارم، ولی بهت توجه نکرد، بدون که دوستت نداره. ولی اگر کسی حواسش بهت بود، از غصه‌ت غمگین شد، تو جمع‌ها نتونست بهت بی‌توجه باشه و همیشه پیگیرت بود، حتما دوستت داره.»
خلاصه که اینجوریاس، خودتونو گول نزنید!


. .