از من به شما نصیحت:
اگه کسی واقعا دوستون داره از هیچ چیزی ترسی نداره و شما رو قطعا به خانواده و دوستاش معرفی میکنه و نمیگه من شرایطم خاصه و همه چیزو به جون میخره، اگه همچین آدمی نبود دورشو خط بکشین و خودتونو فدای احساساتتون نکنین، چون اون آدم ناامن ترین آدم زندگیتون خواهد شد

‏دوستان زبان عشق پسرها خریده،
حتی شده یک شاخه گل ،
اگر براتون کاری نمیکنه ،
خودتون رو به اون راه نزنید ،
دوستون نداره.....

قلبتونو ندین دست کسی که دوسش دارین، بدین دست کسی که دوستون داره اون بهتر ازش مراقبت میکنه.

جا داره همینجوری که دارین
گند میزنین تو رابطه هاتون بگم:
خیلی پیش نمیاد یکی دوستون داشته باشه، حواستون باشه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

حیفه آخه...
چجوری دلتون میاد آدمی که اون همه دوستون داره رو به نقطه‌ای برسونید که بابت دوست داشتن‌تون به خودش احساس بدی پیدا کنه؟

نذارید کسی که باورتون کرده، کسی که دوستتون داره حس کنه اضافیه، حس کنه هر موقع دلتون خواست و بعد از همه کاراتون واسش وقت دارید، نذارید فکر کنه همیشه ذهنتون درگیر آدم‌ها و چیزای دیگه‌اس و آخر از همه دوسش دارین، حواستون به کسایی که دوستون دارن باشه چون اگه یه روز خسته شن و برن، دیگه ممکنه قلبی مثل قلب اون‌ها پیدا نشه که واقعی و از ته دل شما رو دوست داشته باشه و نگرانتون باشه.

اینایی که دوستون دارنو از کجا پیدا می کنید؟

‏تا حالا کسی اندازه "میشه بیام ۵ دقیقه ای ببینمت برم" دوستون داشته؟

تاحالا شده فک کنید هیشکی دوستون نداره، همه تنهاتون گذاشتن و هیچ جا براتون safe zone نیست

من یکی که حلال نمیکنم اگه واقعا کسیو دارید که دوستون داره