اگه تو ام جز اون افرادی هستی که ۲۰تا پالتو و مانتو و لباس داری ولی کلا دوسه تا کفش داری؛ باید بگم خاک تو سرت:))))) کفش خیلی تو استایل مهمه؛ پاشو بیا از اینجا کفش با قیمت مفت بگیر:

<ݪَقَدْ خَݪَقْنَا الاِنْسٰاݩَ فۍ ڪَبَدٍ>
ما انسان را در سختے آفریده ایم.
.
_خدا خودش انقدر قشنگ تأکید کرده که بنده ی من سختی ها همیشه کنارت هس...
_بعد ما چرا باید با دوسه تا مشکل جا بزنیم:)؟

‏خانواده خیلی مهمه!
‏مخصوصا تو انتخاب پارتنر و هر مدل ازدواج
‏چون در طول زمان بطور طبیعی اختلاف و سوئ تفاهم پیش میاد
‏مشکل رو باخودطرف هم نشد دوسه تا آدم حسابی دور وبرش باشه میشه فیصله داد
‏وای از روزی که خانواده طرف اونقدر پریشان باشه که تازه آدم حسابیشون طرف مقابلتون باشه!

‏فقط منو دوسه نفر دیگه در جواب خیلی خوشگلی حق داریم بگیم مرسی ممنون، بقیه تون باید بگین چشات قشنگ میبینه

جمعه ها آنقدرخوبند ؛
که باید به اندازه ی دوسه روز
کش بیایند !
حیف نیست آدم بنشیند ،
و غروب این ته تغاریِ جامانده ی هفته را
تماشاکند ؟!

. .

...
زیباترین قسم سهراب سـپهری:
به حباب نگران لب یک رود قسم، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم میگذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهدماند..
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود،جامه اندوه مـپوشان هرگز...!!
زندگی ذره کاهیست،
که کوهش کردیم،
زندگی نام نکویی ست،
که خارش کردیم،
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار،
زندگی نیست بجزدیدن یار
زندگی نیست بجزعشق،
بجزحرف محبت به کسی،
ورنه هرخاروخسی،
زندگی کرده بسی،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد، دوسه تاکوچه وپس کوچه واندازه یک عمر بیابان دارد.
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصت کم ...
...

زیباترین قسم سهراب سـپهری:



به حباب نگران لب یک رود قسم، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم میگذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهدماند..
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود،جامه اندوه مـپوشان هرگز...!!
زندگی ذره كاهیست،
كه كوهش كردیم،
زندگی نام نکویی ست،
كه خارش كردیم،
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار،
زندگی نیست بجزدیدن یار
زندگی نیست بجزعشق،
بجزحرف محبت به كسی،
ورنه هرخاروخسی،
زندگی كرده بسی،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد،
دوسه تاكوچه وپس كوچه واندازه یك عمر بیابان دارد.
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصت کم ...

آن که خاطر هوس عشق و وفا دارد از او
به هوس هر دوسه روزیست هوادار کسی

لطف حق یار کسی باد که در دوره ما
نشود یار کسی تا نشود بار کسی

کفشهایم کجاست؟ میخواهم
بی خبر راهی سفر بشوم
مدتی بی بهـــــار طی بکنم
دوسه پاییــــز دربــه در بشوم
خسته ام از تو از خودم از ما،
ما ضمیـــر بعیــــد زندگی ام
دونفر انفجار جمعیت است
پس چه بهتر که یک نفر بشوم
یک نفر در غبـــار سرگردان
یک نفــر مثل برگ در طوفان
می روم گم شوم برای خودم
کم برای تو دردسر بشوم
حرفهــــای قشنگ پشت سرم
آرزوهـــــای مادر و پدرم
حیف خیلی از آن شکسته ترم
که عصای غم پدر بشوم
پدرم گفت دوستت دارم
پس دعـــا مـــی کنم پدر نشوی
مادرم بیشتر پشیمان که
از خدا خواست من پسر بشوم
داستانی شدم که پایانش
مثل یک عصر جمعه دلگیر است
نیستـم در حدود حوصله ها
پس صلاح است مختصر بشوم
دورها قبر کوچکی دارم
بی اتاق و حیاط خلوت نیست
گاه گاهی سری بـزن نگذار
با تو از این غریبه تر بشوم

امروز مامان دوستمو دیدم

فهمیدم دوستم با من رفته یه مسافرت دوسه روزه