اما یادت نره که حضورِ تو امید من بوده و هست؛ یادت نره که من به تو ایمان داشتم و می‌دونستم با بودنت همه‌چیز رنگی میشه. من باورت داشتم و تو حتی یکبار هم قلب منو ناامید نکردی. تو شدی یه ماهِ بزرگ وسطِ زندگیِ تاریک من و تابیدی. کارِ تو ماه بودنه، نور خودت رو بتابون به منه شب و روشن نگهم دار عزیزکم. :).


.🩷

من می‌دونستم آدم‌ها دروغ‌گو هستند. من می‌دونستم آدم‌ها شریف نیستند. من می‌دونستم آدم‌ها فراموش کننده هستند. من می‌دونستم آدم‌ها چیزی که می‌گن نیستن. من می‌دونستم آدم‌ها می‌تونند در یک لحظه تمام حرف‌هایی که زدن رو فراموش کنند. من تمام معایب و باگ‌های آدم‌ها رو می‌دونستم و نمی‌خواستم تو یادآور این‌ها برای من باشی. کاش تو آدم نبودی. کاش تو هیچ‌وقت نبودی. کاش به تو فکر نکنم. کاش بیشتر اَز این من و خودت رو از خودت نااُمید نکنی. آه اَز جوانی. آه از جوان‌های بدون چراغ در سیاهی.

با اینکه میدونستم از دستت میدم
عاشقت شدم! و این کشنده س:)!

‌‌‌‌‌• |.|

You wasted me, my respect, my love,
My heart, even my body, while I knew you every bit!

منو اسراف کردی احترامم ،رو، دوست داشتنمو،
قلبمو حتی تنم رو در حالی که من قدر ذره ذره تو میدونستم !

مَنو اسراف کردی، احترامم رو، دوست داشتنمو، قلبمو، حتی تنم رو. در حالی که من قدر ذره‌ذره‌تو می‌دونستم.

I never knew how strong I was until I had to forgive someone who wasn't sorry and I never received an apology.

هیچ وقت نمیدونستم چقدر قوی ام تا زمانی که مجبور بودم کسی رو ببخشم که پشیمون نبود و هیچ وقت عذر خواهی نکرد.

I said to God: Why did you bring me to the edge of the abyss of my life?
God said: I knew you had the power to fly...

به خدا گفتم: چرا منو لبه پرتگاه زندگیم رسوندی؟
خدا گفت:آخه میدونستم تو قدرت پرواز داری...

اگه میدونستم ۱۴۰۳ اینطوریه سال ۱۳۹۹ ماسک نمیزدم.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

‏یجور باشید که :

اگه به هر دلیلی دیگه باهم نبودین وقتی بهتون فکر کرد به خودش بگه ارزششو داشت ولی من قدرشو ندونستم.

اون قبلا بود که عذر میخواستم!
الان اگه توهینی به کسی میکنم
هم از قصد بوده،هم منظور داشتم،
هم صلاح دونستم


. .