‏متاسفانه واقعیت اینه که
دونفر هیچ وقت همدیگه رو
تو یک زمان به یک اندازه دوست ندارن
یکیشون همیشه وقتی به خودش میاد که
اون یکی یا حسش وجود نداره یا خودش

عشق عشق که می‌گفتید همین بود
آمدن و کلی خاطره به جا گذاشتن و ادامه‌ی ساختن خاطره در آغوش دیگری
ارزانی خودتان این دونفره‌هایتان
لطفا کنار بایستید
من و آغوشم با  ترانه‌های تنهایی که  برای هم زمزمه می‌کنیم
خوش هستیم ..


#سجاد_بیرامی

برای خودتان کسی را پیدا کنید که ساعت‌ها شما را گوش کند و ساعت‌ها به او گوش کنید، کسی که حرف‌های شما را بفهمد و حرف‌های او را بفهمید.
خیلی مهم است که دو نفر برای هم حرف‌ها برای گفتن داشته‌باشند و از هم‌صحبتی با هم لذت ببرند و کنار هم به آرامش برسند. خیلی مهم است که دونفر، از جهان و گونه‌ی انسان که به ستوه آمدند، قبل از هرکسی به هم پناه ببرند و با هم حرف بزنند. خیلی مهم است که دو نفر مقابل هم که نشستند و کنار هم که قرار گرفتند، چیزی بگویند و از هر دری حرفی بزنند و سکوت نکنند.
تضمین امن و درستی‌ست "حرف زدن" و چراغ قرمز یک رابطه درست همان‌جایی‌ست که دونفر کنار هم‌اند، اما حرفی برای همدیگر ندارند!
آنجاست که امیدها ته می‌کشد و عشق  حتی راهی برای ورود نمی‌یابد! آنجاست که همه چیز واقعا تمام شده، حتی اگر ظاهرا ادامه داشته‌باشد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

🤍
‌یه جایی نوشته بود:
«آدما بعضی وقتا انقدر تنها میشن و
با خودشون حرف میزنن،
تبدیل میشن به دونفر!!!»
‌‌‌‌‌
من الان هفت ، هشت نفرم!!!
‌‌‌
‌

‏بک گراند چیه؟
‏الهی عکس دونفرتون قاب شه به دیوار خونتون:))))

‏جای رسیدن به آرزوها یه تخت دونفرس..

آنهایی که یک نفرشان چه یک روز چه دیگر، نیست می فهمند صندلی خالی کنار راننده را، تخت خواب دونفره را، لیوان روی پیش خوان آشپزخانه را، مسواک بی استفاده را، چرا باید یک چیزی بماند تا راه نفس را بگیرد!
تا نرفته یا تا هست ، چقدر فرق می کند با کاش نرفته بود و کاش بود!



. .

‏حداقل نصفِ ما، تو کل زندگی‌مون، نه یه اکیپ پایه داریم، نه یه مسافرت خفن‌ می‌ریم، نه قراره دونفری تو کویر دراز بکشیم و به آسمون خیره بشیم؛
فقط می‌ریم سرکار و با خانواده می‌جنگیم.
واقعا ترسناک نیست؟ نمی‌ترسید همین‌جوری عمرتون تموم شه؟!


. .

‏ولی یه آینه ی سقفی باید بالای هر تخت دونفره ای باشه
‏:)

آنهایی که یک نفرشان چه یک روز چه دیگر، نیست می فهمند صندلی خالی کنار راننده را، تخت خواب دونفره را، لیوان روی پیش خوان آشپزخانه را، مسواک بی استفاده را، چرا باید یک چیزی بماند تا راه نفس را بگیرد!
تا نرفته یا تا هست ، چقدر فرق می کند با کاش نرفته بود و کاش بود!



. .