دیروز یه کاربری تو توئیتر نوشته بود: "ارتباط سالم و امن اونیه که بدونید اگه یه روز به هر دلیلی دیگه باهم دوست و در ارتباط نبودید ازتون هیچ آسیبی به هم نمی‌رسه، و تمام حس‌ها، صحبت‌ها و لحظه‌هاتون پیش هم جاش امنه."
واقعا درست میگه؛ آدم امن یه نعمته نه اونی که هی باید نگران این باشی که ازت آتو نداشته باشه!

وقتی کسی توانایی گند زدن تو اعصابتون رو داره بدونید که متاسفانه دوسش دارین..

اوضاع یه جوری شده که باید بگم قدر آدم‌هایی که حساسیت‌هاتون رو می‌دونن و دست روش نمی‌ذارن، بدونید.

you know nothing about the battles i fight alone.

شما هیچی راجع به نبردهایی که من به تنهایی میجنگم نمیدونید…

‏شما نمیدونید ولی
قربونت ..
قربونت برم ..
قربونت برم من ..
کلی باهم فرق دارن

شما نمیدونید ولی وقتی میبینم عاشق‌ترین ورژن یه نفر دست یه آدم بی‌لیاقت داره حروم میشه تا اعماق وجودم میسوزه.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

«هممون یه رفیق داریم که تو نداریمون کیف پوله،
تو غمامون شادیه،
تو ناامیدیمون نور امیده،
برا دردامون درمونه،
ولی تو شادیمون یه گوشه وایمیسه و جاشو به رفیق نماهامون میده! قدر این رفیقا رو بدونید.
رو دور خوشبختی که افتادید رفیقای روزای نداریتون و بدبختیتونو فراموش نکنید.»

وقتی با کسی گفتگو میکنید دقت کنید ببینید درمورد دیگران چطوری صحبت میکنه، بدونید که دقیقا درمورد شمام پیش بقیه همینطوری صحبت میکنه .. :)

در واقع شکل قشنگ‌ترش همون شعر معروف جناب سعدی هست که میگه ;
هرکه عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

یکی از معایب خودشیفته بودن می‌دونید چیه؟! این‌که شما حس می‌کنید تمام آدم‌های روی کره‌زمین دارن به شما نگاه می‌کنند و به همین دلیل هیچ‌ کاری نمی‌تونید کنید. می‌ترسید از شروع و ضعیف بودن؛ حتی یه نقطه ضعیف‌ بودن.

یه‌روزی تو زندگی، که امیدوار باشید زودتر اتفاق بیافته، وقتی نشستید پشت میز کار یا کافه، یا دارید رانندگی می‌کنید، یه‌چیزی از ذهنتون رد میشه که بلافاصله میشینه روی زبونتون؛ «من واقعا دیگه زورم به زندگی نمی‌رسه». فعلا اینو بدونید که زندگیتون از اون‌روز یه‌جور دیگه‌س.


. .